Το δικαίωμα στη γνώση και τη μόρφωση έχουν όλοι κρατούμενοι των φυλακών σε όποια χώρα και αν βρίσκονται, ωστόσο στα κράτη της ΕΕ, αλλά και στις ΗΠΑ ακολουθείται διαφορετικό μοντέλο στο ζήτημα της εκπαίδευσης των έγκλειστων φοιτητών. Η συζήτηση αυτή άνοιξε και στην Ελλάδα μετά τα όσα έγιναν με τον κρατούμενο Νίκο Ρωμανό.
Τώρα το υπουργείο Δικαιοσύνης με νομοθετική διάταξη αναμένεται να δημιουργήσει και στη χώρα μας ένα πλαίσιο για να μπορούν οι κρατούμενοι να παρακολουθούν τα μαθήματα τους.
Στις χώρες της Ευρωπαϊκή Ενωσης δεν υπάρχει ένα κοινό σύστημα. Σε Γερμανία, Βέλγιο, Αυστρία, Νορβηγία και στην περιφέρεια της Καταλωνίας δίνεται στους κρατούμενους η δυνατότητα ηλεκτρονικής εκπαίδευσης ή δι' αλληλογραφίας.
Η Μάλτα, η Λιθουανία, η Ρουμανία χορηγούν εκπαιδευτικές άδειες υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, αφού όμως οι κρατούμενοι έχουν εκτίσει πρώτα ένα μεγάλο μέρος της ποινής τους και έχει γίνει εκτίμηση κινδύνου -απόδρασης, μη επιστροφής- από ειδικούς.
Στη Σουηδία ακολουθείται ένα από τα πλέον πρωτοποριακά συστήματα εκπαίδευσης των κρατουμένων, αφού σε όλα τα σωφρονιστικά ιδρύματα υπάρχει κέντρο εκπαίδευσης με έναν ή περισσότερους διδάσκοντες, εξοπλισμένο με ένα χώρο υπολογιστών και οι κρατούμενοι έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε 130 τομείς εκπαίδευσης.
Στη Νορβηγία οι κρατούμενοι έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ τόσο για εκπαιδευτικούς σκοπούς όσο και για την επικοινωνία με την οικογένειά τους.
Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού πάντως, στις ΗΠΑ οι κρατούμενοι έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση χωρίς όμως να μπορούν να πάρουν άδεια από τις φυλακές, αφού το πανεπιστήμιο είναι αυτό που πηγαίνει στα σωφρονιστικά ιδρύματα με τους καθηγητές να παραδίδουν εκεί μαθήματα.