Το Ολυμπιακό Χωριό αποτελείται από 2.292 πρότυπες κατοικίες που κατασκευάστηκαν από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας στις Αχαρνές, για να στεγάσουν τους 17.000 αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων. Είχε εξ’αρχής ανακοινωθεί πως οι κατοικίες αυτές, μετά το πέρας των Αγώνων, θα παραδοθούν σε δικαιούχους του ΟΕΚ – με άλλα λόγια, σε οικογένειες που είχαν άμεση ανάγκη στέγασης – έναντι ενός χαμηλού ενοικίου ανά μήνα.
Αφού λοιπόν έγιναν οι απαραίτητες μετατροπές στις κατοικίες, που έπρεπε από ξενώνες καλογυμνασμένων κορμιών να μεταλλαχθούν σε οικογενειακές εστίες, άρχισαν οι κληρώσεις τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου. Κατά τα επόμενα δύο χρόνια, αφού ανακοινώθηκαν τα ονόματα, ξεκίνησαν οι διαδικασίες μετοίκησης των οικογενειών που είχαν κληρωθεί. Η ρυμοτομία στο Ολυμπιακό Χωριό έχει κάτι από κλασσική αμερικάνικη κωμόπολη, με διώροφες ή τριώροφες κατοικίες στη σειρά, καθεμία με το δικό της κήπο. Πρέπει να ‘ναι το μόνο μέρος της Ελλάδας που όταν λέει κανείς «στρίψε στο επόμενο τετράγωνο», όντως αναφέρεται στο γνωστό ορθογώνιο δισδιάστατο σχήμα.
«Στην αρχή ήταν παράδεισος, νιώθαμε όλοι πολύ τυχεροί», έσπευσε να σημειώσει η κυρία Χριστίνα Ματσούκα, που από ό,τι είπε μιλώντας στο Popaganda.gr, ήταν από τους πρώτους κατοίκους του Χωριού. «Τώρα δεν έχει καμία σχέση αυτή η εικόνα με την παλιά. Τότε υπήρχαν μαγαζιά, καφέ, οι πλατείες ήταν πράσινες, τα παιδιά παίζαν στους κήπους. Τώρα ο Δήμος Αχαρνών μας έχει εγκαταλείψει. Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε το δικό μας δήμο, και να κάνουμε εμείς κουμάντο». Η φράση «στην αρχή ήταν παράδεισος» πρέπει να ακούστηκε γύρω στις 15 φορές από 15 διαφορετικά χείλη 15 διαφορετικών ηλικιών, τόσο που θα πίστευε κανείς ότι οι κάτοικοι έχουν συνεννοηθεί μεταξύ τους να παίζουν αυτό το παιχνίδι με τους «ξένους». Ή ίσως το κάνουν γιατί διακρίνουν στη φάτσα του Αθηναίου το βλέμμα που μαρτυρά «θέλω το καυσαέριο και τη βαβούρα μου πίσω».
Η περιοχή χωρίζεται στα δύο από μια μεγάλη νησίδα-πλατεία, που κάποτε ήταν γεμάτη με πρασινάδα και συντριβανάκια, πλακόστρωτη και λαμπερή. Τώρα ήταν γεμάτη ξερόχορτα, αφημένη στο έλεος του ηλίου, διακοσμημένη περιμετρικά από μικρά μαγαζιά, το ένα πιο κλειστό από το άλλο, με τα σιδερένια ρολά τους οριστικά κατεβασμένα.
«Οι εγκαταστάσεις και τα κτίρια ήταν κυριολεκτικά διαμάντια στην αρχή, τώρα όμως δεν συντηρούνται. Αν πάτε στην πισίνα, θα δείτε ότι πλέον είναι ένας κινητός βούρκος. Πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων με αποδυτήρια και τα λοιπά, έχει καταντήσει μαύρο χάλι», εξηγεί ο Τάσος Νικολόπουλος, Πρόεδρος του Συλλόγου Κατοίκων Ολυμπιακού Χωριού. Γενικώς, μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων, το Χωριό παρατήθηκε στη μοίρα του από άποψη φροντισμού και κάποιες από τις εντυπωσιακές εγκαταστάσεις του έμειναν ανεκμετάλλευτες, όπως η πισίνα του αθλητικού κέντρου που στα νιάτα της ήταν 3η καλύτερη πανευρωπαϊκά. Το γήπεδο ποδοσφαίρου έχει γεμίσει κι αυτό ξερά χόρτα. Τουλάχιστον οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις αξιοποιούνται από τα παιδιά, κάτι είναι κι αυτό για παρακαταθήκη Ολυμπιακών Αγώνων.
Διαβάστε ολόκληρο ολόκληρο το ρεπορτάζ - οδοιπορικό στο Ολυμπιακό Χωρίο και δείτε φωτογραφίες από τις εγκαταστάσεις σήμερα στο Popaganda.gr πατώντας ΕΔΩ.