Το πλωτό χωριό του Αμαζονίου -Μία ζωή χτισμένη πάνω στο νερό [εικόνες]

Εκεί, υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να μετακινηθεί κανείς. Οι μαθητές πηγαίνουν στο σχολείο με βάρκα. Οι πιστοί πηγαίνουν στην εκκλησία με βάρκα. Και τα ταξί είναι- τι άλλο;- βάρκες. Ακόμη και το «γήπεδο» στο οποίο παίζουν τα παιδιά ποδόσφαιρο, τις περισσότερες φορές είναι μία βάρκα. Είναι το πλωτό χωριό του Αμαζονίου.

Η ζωή εκεί έχει έντονο το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού και άφθονη φαντασία. Οι πιτσιρικάδες λοιπόν ανακαλύπτουν κάθε πιθανό μέρος στο οποίο μπορούν να παίξουν ποδόσφαιρο. Σε ένα κέντρο της κοινότητας, που έχει οροφή, αλλά όχι τοίχους. Στην εξέδρα- πλωτή πάντα- ενός εστιατορίου. Ή ακόμη και πάνω σε σκάφη, όπου συνήθως παίζουν με σωσίβια, σε περίπτωση που χρειαστεί να πέσουν στο νερό για να προλάβουν την μπάλα.

Το χωριό τους, το Καταλάο, είναι κοντά στο Μανάου, μία από τις 12 πόλεις που φιλοξένησαν αγώνες για το Μουντιάλ. Οι New York Times βρέθηκαν εκεί και κατέγραψαν τα ξύλινα σπίτια, που επιπλέουν πάνω σε κορμούς δέντρων, τις κότες που περιφέρονται σε ξύλα πάνω στο νερό και βέβαια, παρακολούθησε πώς τα παιδιά κρατούν εκεί ζωντανό το όνειρό τους να γίνουν κάποτε διάσημοι ποδοσφαιριστές.

Το πάθος για την στρογγυλή «θεά» είναι εμφανές σε κάθε σημείο του χωριού. Φανέλες της εθνικής ομάδας της Βραζιλίας στεγνώνουν στις μπουγάδες και σε μία σχολική τάξη υπάρχει φωτογραφία κάθε μέλους της ομάδας που προσπαθεί να κατακτήσει το Μουντιάλ μέσα στο «σπίτι» της. Πέρα από το ποδόσφαιρο και τα μαθήματα, τα παιδιά δεν μπορούν να κάνουν και πολλά για να περάσει η ώρα τους αυτή την περίοδο των πλημμυρών. Μερικές φορές φτιάχνουν χαρταετούς από πλαστικές σακούλες και τρέχουν με τον σπάγκο στο χέρι. Και περιμένουν να κατέβει το επίπεδο του νερού και να έχουν στη διάθεσή τους μερικούς μήνες κανονικού παιχνιδιού στην ξηρά.