A και οι διάσημοι πολεμάνε το AIDS (γέλα τώρα που σε παίρνει). Και μια ταινία βρωμάει πραγματικά πολύ. Όλα αυτά και μερικά άλλα από τον ΤΑΖ στο ΑΓΑΠΗΤΟ ΜΟΥ ΚΑΝΝΟΛΟΓΙΟ: ΗΜΕΡΑ ΗΜΙΤΕΛΙΚΩΝ
Οκ, για να είμαι τίμιος απέναντι σου Καννολόγιο μου, οφείλω να το παραδεχτώ. Είμαστε λίγο πριν το φινάλε κι έχω αρχίσει πολύ να βαριέμαι. Και στο λέω αυτό για να δικαιολογήσω το μάλλον άτεχνο κείμενό που πρόκειται να ακολουθήσει. Μη σου πω ότι με έσωσε ο Σαμουράι τελευταία στιγμή γιατί μου είπε μια συγκλονιστική είδηση κι έτσι πήραν φωτιά τα δάχτυλα μου στο πληκτρολόγιο. Ότι εθεάθη ο Τζάστιν Μπίμπερ να τρέχει γυμνός στην Κρουαζέτ. Μετά είδαμε τις φωτό και τελικά δεν ήταν τόσο γυμνός, απλά ξώβυζος και με βερμούδα. Σιγά το θέμα. Εδώ η Σάρον Στόουν που ήταν ντυμένη στο πάρτι της amFar, έβλεπες της ρώγα του στήθους της 3D μέσα από το φόρεμα. Να 'ναι καλά δηλαδή η κοπέλα να τη χαίρεται τη ρώγα της. Αν και πρέπει να μάθω κάποια στιγμή το αν γίνεται πλαστική και στη ρώγα για να την κάνεις πιο πυραμιδωτή του Χέοπα τύπου, ή μόνο πανωσήκωμα στο βυζί μπορείς να κάνεις.
Πριν τα βραβεία και τον μετέπειτα απολογισμό, αυτό είναι το τελευταίο ερωτικό γράμμα που σου γράφω Καννολόγιο μου από την ταπεινή μου καθημερινότητα εδώ πέρα. Η οποία σήμερα περιελάμβανε ένα τορτίγια wrap με τζατζίκι και ζαμπόν από το σούπερ μάρκετ. Αν αυτό ήταν τζατζίκι, εγώ είμαι ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής. Δυστυχώς ή ευτυχώς φέτος δεν έχω να σου γράψω κάποια μεγάλη ιστορία σεξ και βίας, μέχρι και λεφτά μου περίσσεψαν οπότε δείχνει πως ήμουν εγκρατής. Στα κοσμικοκουλά που ξέρω πως σου αρέσουν, το μεγάλο πάρτι ήταν όπως και κάθε χρονιά αυτό της amFar στο Hotel Dυ Cap. Στο οποίο μαζεύεται όλος ο ντουνιάς κι απιθώνει χρήματα γιατί κοστίζει να κλείσεις το τραπέζι εφ' όσον τα χρήματα θα πάνε για ένα διπλό καλό σκοπό. Α) Να φωτογραφηθούν οι διάσημοι Β) Να νικήσουμε το AIDS. Εμ σαμπού εμ κοντίσιονερ δηλαδή και με ποιότητα.
Την ποιότητα την καταλαβαίνεις κι από τα ανάλογα δημοσιεύματα. Π.χ. πριν από λίγο έπεσα πάνω στο site της βρετανικής Metro που αποφάσισε ποιες ήταν οι πιο καλοντυμένες και οι πιο κακοντυμένες. Στις καλοντυμένες συμπεριλαμβάνει την Κάιλι Μινόγκ με ένα ομολογουμένως εντυπωσιακό old school Χόλιγουντ glamour ροζ φόρεμα. Με εντελώς new school ανοιχτό μπούστο μέσα στο οποίο το βυζί για να μην ξεφύγει δε γίνεται, πρέπει να ήταν κρατημένο με σελοτέιπ. Το σοκ όμως δεν είναι αυτό. Είναι πως στις καλοντυμένες συμπεριλαμβάνεται και η Κοντσίτα της Eurovision, πάντα με μούσι γιατί φέρνει γούρι, ντυμένη σαν γοργόνα.
Τι να μου πεις για τέχνη μετά και τι να σου πω κι εγώ δηλαδή Καννολόγιο μου. Η Σάρον Στόουν σύμφωνα με το ίδιο αφιέρωμα, ανήκε στις πιο κακοντυμένες. Να δεις που το έγραψε κακιά αδερφή το άρθρο. Στα 56 της, έβαλε πάνω της κάτι πρόχειρο από τον Roberto Cavalli, χωρίς σουτιέν και με τη ρώγα σημαία επανάστασης πάνω στο ύφασμα, αλλά ομολογουμένως μάλλον το τσάκισε λίγο με μια περίεργη ζώνη στη μέση που ήταν κάτι σαν ενθύμιο από βλάχικο γάμο ή μοκέτα βρακοζώνι με μπορντούρα. Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο δίπλα στην νέα πλέον εθνική σταρ της Γαλλίας, Μαριόν Κοτιγιάρ επιμένει να αρνείται να μεγαλώσει ενώ ο Τζάστιν Μπίμπερ έκλεψε για άλλη μια φορά τις εντυπώσεις αλλά για τους εντελώς λάθος λόγους.
Όχι τόσο στο πάρτι της amFar που εμφανίστηκε ντυμένος σαν τους τυπάδες που τραγουδούσανε Rise Up για την Eλλάδα στη Eurovision αλλά την επόμενη μέρα. Που σκέφτηκε ή του είπαν πως είναι καλό για το image του να βγει ημίγυμνος στην Κρουαζέτ για να κάνει τζόγκινγκ φορώντας μια βερμούδα σώβρακο Calvin Klein και πιάνοντας το πουλί του. Γιατί έτσι κάνει ο άνθρωπος ο σινιέ ο διακριτικός. Όταν θέλει να τρέξει, επιλέγει ένα μέρος που δεν τον βλέπει κανένας, παίρνει και πέντε σωματοφύλακές μαζί του και μετά πιάνει το απ' αυτό του σε περίπτωση που κάποιος από το κοινό δεν τον γνώρισε από τα τατού σημάδούρα πάνω του και το ύφος "είμαι τσόλι και πηδούσα αδερφές για τάληρα αλλά τώρα πια είμαι και διάσημος".
Τα πάντα στις Κάννες είναι θέμα class και στιλ και τρέχα τώρα ηλίθια κολίγα των 500 ευρώ (δηλαδή εγώ) να φοράς παπιγιόν να μπεις στην αίθουσα για να δεις το τελευταίο αριστούργημα από το Ισλαμαμπάντ και μετά να γράψεις και τη γνώμη σου. Γιατί όλοι οι άνθρωποι αυτό περιμένουν να διαβάσουν, πως ο ΤΑΖ είδε την ταινία "Πέντε σώβρακα στο αγιάζι". Εννοείται πως λίγο πριν τα βραβεία που απονέμονται αύριο, έχουν αρχίσει τα όργια των προβλέψεων, ειδικά ανάμεσα στους διανομείς και τους δημοσιογράφους που έχουμε όλοι μας τελειώσει την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα βράδια στα μπαρ έχουν αρχίσει να γίνονται εντελώς βαρετά αφού κάθε κακομοίρα που κάηκε στο σεσουάρ λέει "εμένα ακούστε με που ξέρω, αυτός θα το πάρει".
Το ποιος θα το πάρει λοιπόν φέτος Καννολόγιο μου είναι μια πολύ περίεργη υπόθεση. Και πότε δεν ήταν δηλαδή. Απλά φέτος είναι ένα μάλλον μέτριο φεστιβάλ γνωστών ονομάτων. Στου οποίου το πρόγραμμα ενώ καμία ταινία δεν σε προσβάλλει, επίσης καμία δεν σου κάνει πως είδες κάτι μοναδικό. Με διαφορά για μένα ξεχωρίζει το "Leviathan" του Ρώσου Ζβιάγκντιζεφ. Που έχει ανταγωνιστή τον Τούρκο Τσεϊλάν με το "Winter Sleep". O Τσεϊλάν, αγαπώ, αλλά εδώ το έχει παρακουράσει. Παρ' όλα αυτά οι κριτικοί που δεν κουράζονται ποτέ και πως να κουραστούνε αφού ζωή δεν ζούνε, του έδωσαν μέσω της FIPRESCI το βραβείο της επιλογής τους. Στο Un Cerain Regard το πήρε η αγαπημένη μου ταινία με τα σκυλιά, το ούγγρικο "White God" του αυτουνού. Όσο για τα επίσημα βραβεία αύριο, επικρατεί λίγο κόλαση. Ξαναλέω ότι για μένα πρέπει να το πάρει o "Leviathan" του Ζβιάγκιτντζεφ. Όμως τρώει ανταγωνισμό με το συμπαθητικό κι ως εκεί "Mommy" του Ξαβιέ Ντολάν και με το επίσης συμπαθητικό κι ως εκεί ''Le Meraviglie" της απαυτούνας. Κι εννοείται με το "Winter Sleep" του Τσεϊλάν που κάποιοι Έλληνες με ήδη το γιορτάζουν στο facebook αλλά θέλω να δω τι εισιτήρια θα κάνει για να γιορτάσω κι εγώ μαζί τους.
Ότι και να γίνει, έγινε ήδη Καννολόγιο μου. Ασ΄τους να σκίζονται για τα βραβεία τους τους Έλληνες διανομείς λες και είναι προσωπικά δικά τους και θα τα βάλουνε στο σκρίνιο. Για μένα χτες ήταν η βραδιά η απόλυτη. Στο Cinema de la Plage, εκεί που η οθόνη είναι μέσα στη θάλασσα κι εσύ κάθεσαι σε ξαπλώστρες τυλιγμένος με κουβερτούλα. Θρυλικό μνημείο επιτηδευμένα κακού γούστου, το "Polyester" του 1981 από τον Τζον Γουότερς με την Divine. Σε προβολή Odorama όπως πρωτοπαίχτηκε. Τι είναι το Odorama; Μια καρτέλα με νούμερα την οποία όποτε εμφανίζεται το ανάλογο νούμερο στην οθόνη, ξύνεις για να μυρίσεις. Τι να μυρίσεις; Την Diviνe όταν κλάνει. Έναν ασβό, ένα ζευγάρι βρώμικα παπούτσια (αυτό ήταν το νούμερο 9). Ακόμα και τώρα ο Ούγκις μου το κοπανάει γιατί του τα έβαζα στο ρουθούνι: "Μα έπρεπε να ξύσεις και το 9; Αφού βλέπαμε τι ειναι".
ΥΓ: Oύτε Odorama, ούτε Kάννες φέτος αν η airfasttickets.gr δεν με έστελνε εδώ στην ξενιτιά. Τι είναι η airfasttickets; Ο πιο φτηνός και γρήγορος (fast) αεράτος (air) τρόπος να κλείσεις εισιτήρια (tickets) για να κάνεις το ταξίδι της ζωής σου. Το λέω γιατί το έχω κάνει ήδη.
Ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στo www.twitter.com/klarinabourana. Kάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του facebook www.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.