Πριν από περίπου 30 χρόνια η είδηση του πυρηνικού ατυχήματος στο Τσέρνομπιλ σκόρπισε παγκοσμίως τον τρόμο. Η έκρηξη του αντιδραστήρα προκάλεσε πάνω από 50 θανάτους σε βάθος τεσσάρων μηνών. Οι συνέπειες μιας τόσο μεγάλης πυρηνικής καταστροφής, όμως, δυστυχώς δεν θα μπορούσαν να περιοριστούν σε τόσο... μικρή κλίμακα. Η ραδιενέργεια που απελευθερώθηκε στη γύρω περιοχή δημιούργησε τεράστια προβλήματα σε κάθε μορφή ζωής.
Από το 1986 μέχρι και σήμερα, όπως είναι φυσιολογικό, έχει δημιουργηθεί μια «απαγορευμένη» ζώνη γύρω από το πυρηνικό σταθμό. Πέρα από το μεγάλο κίνδυνο που διατρέχει κάποιος αν ακόμα και σήμερα βρεθεί στο σημείο που εξερράγη ο αντιδραστήρας, ο κύριος λόγος του αποκλεισμού της περιοχής ήταν η ομαλή ανάπλαση της χλωρίδας και της πανίδας. Η πρόσβαση σε ένα κύκλο με εμβαδό μεγαλύτερο των 1.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων απαγορεύτηκε, ώστε η φύση να μπορέσει να «λύσει» αυτό το τεράστιο ανθρώπινο σφάλμα όσο το δυνατόν συντομότερο.
Χωρίς να έχει και πολύ έντονη την αίσθηση του φόβου και χαρακτηρίζοντας την απαγορευμένη περιοχή ως «το τέλειο εργαστήριο», ένας Αμερικανός βιολόγος επιχείρησε να εξερευνήσει την γύρω περιοχή του σταθμού, μελετώντας τη πανίδα και τη χλωρίδα που έχει δημιουργηθεί από το μηδέν. Στην έρευνα του, ο κύριος Τίμοθι Μουσό που επισκέπτεται από το 1999 το Τσέρνομπιλ, αποκαλύπτει το βάθος της καταστροφής που προκάλεσε η ραδιενέργεια.
Οι συνέπειες της έκρηξης στην ευρύτερη περιοχή είναι γνωστές. Οι ποσοστιαίες αυξήσεις των καρκίνων ήταν άνω του 15% στους πληθυσμούς που εκτέθηκαν, με ανάλογο ποσοστό να καταλαμβάνουν και οι γεννητικές ανωμαλίες. Πώς, όμως, επηρεάστηκε ο... πυρήνας του ατυχήματος;
Αδιαμφισβήτητα, μέσα σε αυτά τα 28 χρόνια η φύση δείχνει να... ανακτά τις δυνάμεις της. Στην περιοχή που είχε καταστραφεί ολοσχερώς, πλέον έχουν φυτρώσει δέντρα και έχουν ξαναεμφανιστεί ζώα διαφόρων ειδών. Το πρόβλημα όμως είναι πως κάθε μορφή ζωής που συναντάται στη γύρω περιοχή έχει εμφανή σημάδια από τη καταστροφή του 1986. Από τα πτηνά μέχρι και τα σκαθάρια ο Αμερικανός βιολόγος εντοπίζει γεννητικές ανωμαλίες αλλά και περίεργες μορφές καρκίνου. Η χλωρίδα της περιοχής έχει ακριβώς τα ίδια προβλήματα.
Οπως τονίζει ο Τίμοθι Μουσό: «Η χρόνια έκθεση στη ραδιενέργεια έχει αποδεκατίσει κάθε μορφή ζωής στη περιοχή της έκρηξης. Αν και η ανάπλαση είναι ένα ενθαρρυντικό σημάδι, τα περισσότερα είδη φαίνονται να διατηρούν σημαντικά προβλήματα. Χρειάζεται ακόμα υπερβολικά πολύς χρόνος ώστε η περιοχή να τεθεί εκτός κινδύνου.»
Υπολογίζεται πως η «απαγορευμένη ζώνη» θα παραμείνει ακατάλληλη για ανθρώπινη εποίκηση για παραπάνω από 20.000 χρόνια. Ο κύριος Μουσό, όμως, στο έργο του τόνισε πως ανάλογο πρόβλημα παρουσιάζει και η περιοχή της Φουκοσίμα στην Ιαπωνία, ενώ αναλογιζόμενος τα προβλήματα που έχουν προκληθεί, τρέμει στην ιδέα μιας νέας πυρηνικής έκρηξης.
Δείτε το βίντεο στο οποίο ο Αμερικανός επιστήμονας παρουσιάζει τη πανίδα του Τσέρνομπιλ: