Με θετικό κλίμα υποδέχθηκαν κοινωνία και μέσα ενημέρωσης την απόφαση του Ιταλού πρωθυπουργού, Ματέο Ρέντσι, να μην καλύπτονται, πλέον, από το κρατικό απόρρητο οι λεγόμενες «κρατικές σφαγές» που στοίχισαν τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους και σημάδεψαν ανεπανόρθωτα την περίοδο 1969 -1980.Πρόκειται για μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων σε διάφορε πόλεις της χώρας, απόρροια μιας νεοφασιστικής τρομοκρατίας που ανθούσε εκείνη την περίοδο, η οποία, ωστόσο, συνοδευόταν από καταγγελίες για συνεργασία και συγκάλυψη από το κράτος.
Ειδικότερα στις τέσσερις βομβιστικές επιθέσεις υπήρξαν κατηγορίες πως ομάδα πρακτόρων των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών συνεργαζόταν και καθοδηγούσε τα μέλη νεοφασιστικών οργανώσεων με στόχο να δημιουργηθεί ένα κλίμα αποσταθεροποίησης και να λειτουργήσει ως «ανάχωμα» στην ραγδαία άνοδο του κομμουνισμού και της αριστεράς στην Ιταλία. Υπήρξαν, ακόμη, και θεωρίες που ενέπλεκαν τις ΗΠΑ στις επιθέσεις αυτές, όπως, άλλωστε, συνέβη και με την άνοδο της στρατιωτικής χούντας στην Ελλάδα.
«Η άρση του απόρρητου αποτελεί ηθικό χρέος προς τα θύματα των τραγικών αυτών συμβάντων και προς τους συγγενείς τους. Μιλάμε για μια μαύρη τρύπα στην ομαδική μνήμη της Ιταλίας», δήλωσε ο Ματτέο Ρέντσι.
Οι πολύκροτες αυτές υποθέσεις «κρατικών σφαγών» ήταν:
Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις οι πρώτες υποψίες και συλλήψεις πήγαν στην αριστερά και τις εξτρεμιστικές οργανώσεις. Στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι ήταν έργο νεοφασιστικών ομάδων όπως η Ordine Nuevo με αρκετούς να συλλαμβάνονται και να καταδικάζονται για να αφεθούν ελεύθεροι μερικές δεκαετίες αργότερα.