Το συμβατικό πλαστικό, μπορεί να είναι ένα υλικό θαυματουργό για πολλές χρήσεις, ωστόσο όταν απελευθερωθεί στο περιβάλλον δεν βιοδιασπάται και προκαλεί ρύπανση των υδάτων και των ωκεανών, με πολύ αρνητικό αντίκτυπο στον πλανήτη.
Οι προσπάθειες δημιουργίας βιοπλαστικού από ανανεώσιμα ή βιοδιασπώμενα υλικά, στις περισσότερες περιπτώσεις έπεφταν στο κενό, αφού απαιτούν την παραγωγή ή καλλιέργεια πρωτογενούς βιομάζας, με εξίσου μεγάλο περιβαλλοντικό αντίκτυπο.
Τη λύση έρχεται να δώσει μια ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Wyss στο Χάρβαρντ, η οποία αναπτύσσει ένα νέο βιοπλαστικό από κιτοζάνη, μια μορφή χιτίνης από κελύφη γαρίδων.
Οι χιτίνες είναι φυσικά πολυμερή και εκτιμάται ότι είναι η δεύτερη σε αφθονία οργανική ουσία στον πλανήτη μας. Το υλικό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή μεγάλων και περίπλοκων τρισδιάστατων δομών, με συμβατικές τεχνικές παραγωγής, όπως η χύτευση.
Σε πρώτη φάση οι ερευνητές κατασκεύασαν ένα πολυμερές που συρρικνωνόταν, με συνέπεια να χάνει το σχήμα του μετά τη διαδικασία της χύτευσης.
Με στόχο να κατασκευάσουν ένα σκληρό και διάφανο υλικό, οι ερευνητές πρόσθεσαν κονιορτοποιημένο ξύλο κατά τη διαδικασία της χύτευσης (ένα υποπροϊόν της επεξεργασίας το ξύλου). Το αποτέλεσμα ήταν ένα υλικό το οποίο μπορούσε να χυτευθεί σε τρισδιάστατη μορφή με εντυπωσιακή ακρίβεια.