Η Δύση πιστεύει ότι οι βίαιες διαδηλώσεις της Ουκρανίας ήταν διαμάχη μεταξύ φιλοευρωπαίων και φιλορώσων. Η Ρωσία λέει το αντίθετο: ότι είναι αφελείς οι Eυρωπαίοι που στηρίζουν τους φασίστες και ακροδεξιούς διαδηλωτές.
Ο υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ χαρακτήρισε τις διαδηλώσεις «Επανάσταση μελανοχιτώνων» και τις συνέκρινε με την άνοδο του ναζισμού το 1930. «Πώς γίνεται και δεν υπάρχει καμία επίσημη καταδίκη για το γεγονός ότι άνθρωποι καταλαμβάνουν επίσημα κτίρια, επιτίθενται στις δυνάμεις της αστυνομίας και φωνάζουν ρατσιστικά και αντισημητικά συνθήματα;» διερωτήθηκε ο Λαβρόφ. Το Σάββατο ο πρώην πρόεδρος της Ουκρανίας, ο οποίος εγκατέλειψε το Κίεβο και ανακοίνωσε ότι δεν παραιτείται κατήγγειλε «ένα πραξικόπημα όμοιο με αυτό που έκαναν οι ναζί το '30».
Η ρωσική κυβέρνηση συνηθίζει να πετάει τέτοιες κατηγορίες ελαφρά τη καρδία, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι εντελώς ανακριβείς οι ισχυρισμοί, γράφει η έγκυρη ιστοσελίδα Slate.
Ενας από τους ανθρώπους-κλειδιά που θα αναλάβει ρόλο στην επόμενη κυβέρνηση της Ουκρανίας (μαζί με τον πυγμάχο Κλίτσκο και τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Αρσένι Γιατσένιουκ) είναι ο Oleg Tiagnibok, ηγέτης του εθνικιστικού κόμματος Svoboda ο οποίος χαρακτήριζε την κυβέρνηση Γιανουκόβιτς ως «εβραιο-ρωσική μαφία».
Το κόμμα του επικαλείται ρίζες από τον αντάρτικο στρατό που πολέμησε στο πλευρό των Γερμανών στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και ονομαζόταν εθνικοσοσιαλιστικό, ως το 2004. Τον περασμένο μήνα διοργάνωσε εκδήλωση με αναμμένους πυρσούς προς τιμήν του Στέπαν Μπαντέρα, ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο που θεωρείται από πολλούς, ως συνεργάτης των ναζί.
Οταν κέρδισαν στις εκλογές του 2012 και μπήκαν στο κοινοβούλιο πολλοί Εβραίοι της Ουκρανίας εξέφρασαν ανησυχία αν και ο αρχηγός του κόμματος Oleg Tiagnibok προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να τα μπαλώσει: «Εγώ προσωπικά δεν έχω τίποτα εναντίον των Εβραίων, έχω μάλιστα και φίλους Εβραίους. Τα έχω, όμως, με αυτή την ομάδα των Εβραίων ολιγαρχών οι οποίοι ελέγχουν την Ουκρανία, καθώς και στους Εβραίους μπολσεβίκους».
Είναι προφανές ότι οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που έγιναν από τους φιλοευρωπαϊστές οπαδούς ξεκίνησαν πριν εμφανιστεί στην πολιτική το κόμμα Svoboda. Ο ηγέτης του κόμματος αρνήθηκε να παραστεί την περασμένη εβδομάδα στη συνάντηση που έκαναν στο Βερολίνο, με την Ανγκελα Μέρκελ, άλλοι ηγέτες κομμάτων, όπως ο Κλίτσκο και ο Γατσένιουκ.
Από την άλλη, ωστόσο, οι κατηγορίες για φασισμό και αντισημητισμό εναντίον των διαδηλωτών του Κιέβου κάνουν τους Αμερικανούς να χαμογελούν, επειδή ακριβώς τις προφέρουν οι Ρώσοι. Οπως γράφει ο Timothy Snyder στο New York Review of Books:
«Η ρωσική προπαγάνδα καθώς και οι Ουκρανοί φίλοι του Κρεμλίνου επαναλαμβάνουν ότι οι διαδηλώσεις στο Κίεβο σηματοδοτούν επιστροφή του Ναζισμού στην Ευρώπη. Στο Μόναχο, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών έβγαλε γλώσσα στους Γερμανούς και τους κατηγόρησε ότι υποστηρίζουν τους θαυμαστές του Χίτλερ. Ακόμη και ο ρωσικός Τύπος επιμένει ότι οι διαδηλωτές του Κιέβου είναι Ναζί. Προφανώς είναι σημαντικό να κρατάμε τα μάτια ανοιχτά για την σημασία που έχει η άκρα δεξιά στην πολιτική της Ουκρανίας. Η παρουσία τους είναι ακόμη πολύ σημαντική ακόμη κι αν μικρότερη από την παρουσία της ακροδεξιάς στη Γαλλία, την Αυστρία και την Ολλανδία.
Αυτό που είναι περίεργο στην καταγγελία της Μόσχας είναι η πολιτική ιδεολογία αυτών που καταγγέλουν. Η ευρασιατική ένωση που επιδιώκει ο Πούτιν είναι εχθρός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όχι μόνο στρατηγικά αλλά και ιδεολογικά.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση γεννήθηκε από ένα μάθημα που έδωσε η Ιστορία: ότι οι πόλεμοι του 20ού αιώνα βασίζονταν σε αρχές εσφαλμένες και επικίνδυνες -ο ναζισμός και ο σταλινισμός- που έπρεπε να απορριφθούν και να ξεπεραστούν από ένα σύστημα που θα εγγυόταν την ελεύθερη διακίνηση προϊόντων και ανθρώπων, καθώς και το κράτος πρόνοιας. Αντίθετα, ο ευρασιατισμός παρουσιάζεται από τους οπαδούς του σαν το αντίθετο της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Ορισμένοι κατήγγειλαν τον Γιανουκόβιτς ότι επέτρεψε την άνοδο του ακραίου κόμματος Svoboda ώστε να το χρησιμοποιεί σαν ένα βολικό πολιτικό σκιάχτρο. Αν αυτό αληθεύει, τότε αποδεικνύεται ότι υπήρξε μια πολύ κακή ιδέα του πρώην προέδρου της Ουκρανίας.
Η παρουσία του κόμματος Svoboda στο κίνημα των διαδηλωτών είναι χωρίς αμφιβολία ανησυχητική, όχι μόνο γιατί μπορεί να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο στην πολιτική της Ουκρανίας αλλά γιατί επέτρεψε σε έναν αυταρχικό ηγέτη να ισχυρίζεται ότι οι αντίπαλοί του αποτελούν απειλή για τη δημοκρατία».
Οπαδοί του κόμματος Σβόμποντα
Ο ηγέτης του κόμματος