Σήμερα , μόνο λίγα ποιήματα από την αρχαία ελληνίδα ποιήτρια Σαπφώ έχουν διασωθεί , αλλά χάρη σε πρόσφατα ευρήματα , δύο ακόμη νέα έργα της ανακτήθηκαν, δίνοντας στους ειδικούς ελπίδες να βρουν ακόμη περισσότερα.
Αυτά τα προηγουμένως άγνωστα ποιήματα από τη μεγάλη ποιήτρια του 7ου αιώνα π.Χ. ήρθαν στο φως όταν ο ιδιοκτήτης ενός αρχαίου παπύρου επικοινώνησε με τον παγκοσμίου φήμης κλασικιστή παπυρολόγο από την Οξφόρδη Δρ Ντιρκ Ομπινκ.
Παρά τη φήμη της Σαπφούς στην αρχαιότητα και την τεράστια λογοτεχνική παραγωγή της, μόνο ένα πλήρες ποίημα της σώζεται μέχρι σήμερα, μαζί με σημαντικά τμήματα από άλλα τέσσερα. Μάλιστα το ένα από αυτά τα τέσσερα ανακτήθηκε μόλις το 2004 , από κομμάτια παπύρων.
«Τα νέα της ποιήματα είναι τα καλύτερα διατηρημένα που υπάρχουν» επισημαίνει ένας καθηγητής του Χάρβαρντ που εξέτασε τον πάπυρο. Το περιεχόμενό του είναι εξίσου συναρπαστικό. Το ένα από τα δύο ποιήματα που ανακτήθηκαν μιλά για η ποιήτρια αναφέρει και τα ονόματα Χάραξος και Λάριχος, που μέχρι τώρα εικάζαμε απλώς πως πρόκειται για τα αδέρφια της ωστόσο η ίδια δεν είχε γράψει ποτέ για αυτούς. Το ποίημα αναμένεται να προκαλέσει συζητήσεις σχετικά με το αν ή όχι οι δύο άνδρες είναι αδέλφια της Σαπφούς.
Το δεύτερο ποίημα απευθύνεται στη θεά Αφροδίτη, ενώ και τα δύο ποιήματα μοιράζονται ένα κοινό μέτρο , τη λεγόμενη Σαπφική στροφή , μια μορφή στίχου που ίσως επινοήθηκε από την Σαπφώ και σήμερα φέρει το όνομά της.
Ο νέος πάπυρος πιθανώς προήλθε από την αιγυπτιακή πόλη του Οξύρυγχου που κατοικούνταν από ελληνόφωνο πληθυσμό και οι πάπυροι σώζονται ανέπαφοι λόγω του ξηρού κλίματος.