Με αρχοντικά, βίλες, διατηρητέα κτίρια, που θεωρούνται «κοσμήματα» της Θεσσαλονίκης εμπλουτίζει τη συλλογή του ο ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδης. Εκτός από το «Κόκκινο Σπίτι» και τη βίλα Ζαρντινίδη στην κατοχή του Σαββίδη έχει περιέλθει και άλλο ένα από τα εμβληματικά κτίρια της Συμπρωτεύουσας, το αρχοντικό επί της Βασιλίσκος Ολγας που είναι γνωστό ως «κτίριο του ΝΑΤΟ» ή «Ερυθρός Σταυρός».
Το αρχοντικό χτίστηκε μεταξύ 1893 και 1895 από τον περίφημο Ιταλό αρχιτέκτονα Πιέρο Αριγκόνι και είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα του τύπου της εξοχικής κατοικίας που υιοθετήθηκε στη Θεσσαλονίκη με επιδράσεις από τις βίλες των Βιενέζων μεγαλοαστών.
Τα χαρακτηριστικά του κτιρίου
Το μπεζ κόκκινο αρχοντικό (η πρόσοψη είναι καλυμμένη με τουβλάκια) της Βασιλίσσης Ολγας (αριθμός 105) είναι τριώροφο και κάθε ένας από τους ορόφους αυτούς αποτελεί ξεχωριστά διαμερίσματα. Χαρακτηριστικά του στοιχεία είναι η ασυμμετρία της κάτοψης, οι όγκοι του κλιμακοστασίου που προεξέχουν από τον κύριο όγκο του κτιρίου με τη μορφή πύργου και η ξύλινη στέγη. Την εντυπωσιακή του όψη συμπληρώνει το πλήθος των στεγασμένων και ελεύθερων εξωστών αλλά και εντυπωσιακά τζαμωτά.
Οσον αφορά τις αρχιτεκτονικές επιρροές, η πρόσοψή του είναι διακοσμημένη με μοτίβα που αρχίζουν από νεοκλασικά και αναγεννησιακά πρότυπα και φθάνουν ως την αρτ νουβό και αραβικές-γοτθικές επιδράσεις. Στο εσωτερικό του υπάρχουν αξιόλογες τοιχογραφίες με βοτανικά θέματα, μενταγιόν με προσωπογραφίες, πουλιά, τοπία
Η ιστορία του κτιρίου
Το αρχοντικό αυτό αρχικά υπήρξε ιδιοκτησία του Αχμέτ Καπαντζή και χρησιμοποιήθηκε ως εξοχική βίλα της οικογένειας. Το 1926 περιήλθε ως ανταλλάξιμη περιουσία στο δημόσιο και χρησιμοποιήθηκε ως σχολή νοσοκόμων. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου κατασχέθηκε από τους Γερμανούς και χρησιμοποιήθηκε από τη Γκεστάπο. Στη συνέχεια εκεί στεγάστηκαν οι υγειονομικές υπηρεσίες του Ερυθρού Σταυρού. Μέχρι το 1973 τις υπηρεσίες του ΝΑΤΟ και μετά το σεισμό του 1978 πολλές αναρχικές ομάδες.
Το κτίριο άρχισε να αναστηλώνεται το 1982 και ολοκληρώθηκαν οι εργασίες μετά την ανακήρυξη της Θεσσαλονίκης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 1997. Μάλιστα στέγασε τον Οργανισμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Θεσσαλονίκη. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από τον Οργανισμό Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης. Πριν περάσει στην ιδιοκτησία του Ιβάν Σαββίδη ανήκε στον Ερυθρό Σταυρό.