Ενα εκτενές αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του «Γέρου της Δημοκρατίας» Γεωργίου Παπανδρέου κάνει σήμερα ο ραδιοσταθμός του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πλέκει το εγκώμιο του αείμνηστου πολιτικού, σε μια προφανή προσπάθεια να οικειοποιηθεί τα σύμβολα και το παρελθόν του ΠΑΣΟΚ.
Με τίτλο «Σαν σήμερα 26 Νοεμβρίου 1963» -Ελλάδα Ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου (Ένωση Κέντρου), ανακοινώνει την εφαρμογή του μέτρου της Δωρεάν Παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης ο ραδιοσταθμός «Στο Κόκκινο» επιλέγει τον Γεώργιο Παπανδρέου για τη σημερινή ημέρα και η επιλογή μόνο τυχαία δεν μοιάζει.
Γράφει το ρεπορτάζ της αντίστοιχης ιστοσελίδας του ραδιοσταθμού του ΣΥΡΙΖΑ:
Η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου το 1963, και ιδίως μετά τις εκλογές του 1964, με πρωθυπουργό και υπουργό παιδείας τον Γεώργιο Παπανδρέου, υφυπουργό τον Λουκή Ακρίτα και γενικό Γραμματέα τον Ε. Π. Παπανούτσο, προχώρησε στην υλοποίηση των προεκλογικών της εξαγγελιών για τα εκπαιδευτικά, εξασφαλίζοντας την ψήφιση του νομοσχεδίου που έμεινε στην ιστορία ως νόμος της Μεταρρύθμισης Παπανδρέου – Παπανούτσου.
Ποιο όμως ήταν το φάσμα των παρεμβάσεων; 1) Κατάργηση των οποιονδήποτε οικονομικών επιβαρύνσεων για σπουδές και στις τρεις βαθμίδες ( υλοποίηση των εξαγγελιών για «δωρεάν παιδεία») 2) Επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από έξι σε εννέα χρόνια 3) Διαίρεση της Μέσης εκπαίδευσης σε δύο ανεξάρτητους κύκλους 4) Καθιέρωση (παρά την συνταγματική δέσμευση) της δημοτική γλώσσας στο δημοτικό σχολείο και ως ισότιμης στις άλλες βαθμίδες 5) Ριζική αναμόρφωση του τρόπου επιλογής των υποψηφίων για τα πανεπιστήμια (με την καθιέρωση του «ακαδημαϊκού απολυτηρίου») Τη δημιουργία της εντύπωσης ότι οι προθέσεις της κυβέρνησης για αναβάθμιση του συστήματος της παιδείας ήταν ειλικρινείς ενίσχυσαν τόσο η ιδιαίτερα σημαντική αύξηση των δαπανών για την εκπαίδευση στον κρατικό προϋπολογισμό, όσο και η βελτίωση της οικονομικής θέσης των εκπαιδευτικών. Με το νομοθετικό αυτό πλαίσιο , το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα προσαρμοζόταν στις παγκόσμιες μεταπολεμικές τάσεις με καθυστέρηση 20 χρόνων. Στην Ελλάδα , μάλιστα καλλιεργήθηκε η αντίληψη ότι τότε υλοποιήθηκε – επιτέλους – η «αστική» μεταρρύθμιση, που είχε περιγραφεί για πρώτη φορά στα σχέδια της κυβέρνησης Τρικούπη το 1889.
Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για τον Ανένδοτο
Όταν τελείωσε ο εμφύλιος το 1949, κανένας δεν φανταζόταν ότι δέκα χρόνια αργότερα το κίνημα θα ξαναφούντωνε και στα Πανεπιστήμια και στα σχολεία και στους χώρους δουλειάς και στα συνδικάτα. Στις αρχές της δεκαετίας του 60 δεν μιλάμε πια μόνο για φοιτητικές διαδηλώσεις αλλά για τη γενιά του 114 και του 15%. Πολλές ήταν οι κοινωνικές μεταβολές στην Ελλάδα της δεκαετίας του '60. Οι εσωτερικοί μετανάστες εγκαθίστανται στα αστικά κέντρα επιδιώκοντας να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο. Οι πληγές του εμφυλίου είχαν αρχίσει να επουλώνονται, χωρίς βεβαίως να έχει βελτιωθεί το επίπεδο της δημοκρατίας. Οι εκλογές της νοθείας του 1961, που έδωσαν την εξουσία στην ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ξεχείλισαν το ποτήρι και οδήγησαν στον "Ανένδοτο" αγώνα.
Σε αυτό το κλίμα εντάσσεται και το 1-1-4. Ήταν ένα κίνημα το οποίο στηρίχτηκε στον ενθουσιασμό των νέων και στόχευε στην προστασία της συνταγματικής νομιμότητας, όπως επέτασσε το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος, το άρθρο 114.
Παραθέτει μάλιστα και σχετικό βίντεο: