Ήταν το 1988, όταν οι online συσκευές παραήταν περιορισμένες και αφορούσαν κυρίως σε πανεπιστημιακές και ερευνητικές εγκαταστάσεις, όταν ένας φοιτητής του περίφημου πανεπιστημίου Cornell, ο Robert Morris, ανέπτυξε κατά λάθος τον ιό που επηρέασε 6.000 υπολογιστές, το 10% σχεδόν των συνδεδεμένων στο Ίντερνετ μηχανημάτων της οικουμένης.
Το ηλεκτρονικό πρόγραμμα του Morris απελευθερώθηκε κι εξαπλώθηκε ανεξέλεγκτα, εξαναγκάζοντας τη βιομηχανία της τεχνολογίας να πάρει μέτρα για τον περιορισμό της μόλυνσης και την αποφυγή, φυσικά, αντίστοιχων κακόβουλων ενεργειών.
Με το διαβόητο κατόπιν «Morris Worm» να αναγκάζει τη βιομηχανία της τεχνολογίας να πάρει μέτρα για τον περιορισμό της μόλυνσης και την αποφυγή φυσικά αντίστοιχων κακόβουλων ενεργειών.
Ο επώνυμος ιός ήταν, σύμφωνα με τον «πατέρα» του Robert Morris Jr., περίφημο μαθηματικό και κρυπτογράφο πλέον, «το έργο ενός προπτυχιακού φοιτητή που βαριόταν». Ο νεαρός Morris είναι σήμερα καθηγητής στο MIT.
Ο δαιμόνιος φοιτητής δεν είχε -κατά ισχυρισμό του- πρόθεση να φέρει τα πάνω-κάτω στον πρώιμο ηλεκτρονικό κόσμο: μερικά λάθη στον κώδικα του προγράμματος μετέτρεψαν το λογισμικό σε μια αυτο-αναπαραγόμενη «μηχανή θανάτου», που δεν πήρε πολύ να θεωρηθεί σαμποτάζ, καθώς μιλάμε για τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου.
Στο βίντεο-ρετροσπεκτίβα δείχνει τον πανικό που επικράτησε, όταν το «σκουλήκι» του Morris έφερε μεμιάς τη φοβία για τους ιούς στην επικράτεια του Ίντερνετ, δημιουργώντας αναπόφευκτα συλλογική παράνοια.