Ο Τάσος (ΤΑΖ) Θεοδωρόπουλος φεστιβαλίζεται στη Θεσσαλονίκη και βιώνει τις μέρες του σαν φωτοεκστάσεις, τα βράδια του σαν κινηματογραφικά κολάζ και τις νύχτες του σαν ασκήσεις έλλειψης βαρύτητας.
ΑΓΑΠΗΤΟ ΜΟΥ ΒΑΡΔΑΡΟΛΟΓΙΟ: Ημέρα 2η..
...για ένα περίεργο και μάλλον μεταφυσικό λόγο, τώρα που σου γράφω το πληκτρολόγιο του pc κάνει κύκλους και καταβάλλω τεράστια προσπάθεια για να βρω το σωστό πλήκτρο αλλά δείχνω αυταπάρνηση και το προσπαθώ. Δε νομίζω πως το συγκεκριμένο γεγονός σχετίζεται με το ότι δε θυμάμαι και πολλά πράγματα από χτες το βράδυ πέραν του ότι αφού τσάκισα μερικά καραφάκια στο «Ουζερί της Αριστοτέλους» μετά διακτινίστηκα μαγικά στο Enola όπου μίλαγα σε κάποιον που δε θυμόμουνα αλλά εκείνος με θυμότανε και πίναμε σφηνάκια κι εύχομαι μόνο να είχα ευπρεπή συμπεριφρορά γιατί οι αναμνήσεις μου σταματάνε εδώ.
Γενικά όπως καταλαβαίνεις ναι, μάλλον βρέθηκα εκτός βαρύτητας, κάτι σαν τη Σάντρα Μπούλοκ στο "Gravity" που το είδα χτες σε preview και πραγματικά "τα σπάει" με εντυπωσιακό σκηνοθετικά τρόπο. Το φεστιβάλ για να μη σε κρατάω και σε αγωνία έχει ξεκινήσει με τον πιο ευοίοωνο τρόπο αλλά αντιμετωπίζει ένα πολύ σοβαρό εχθρό: είναι τόσο καλοκαιρινός ο καιρός που δε σου κάνει καρδιά να κλειστείς σε αίθουσα. Δηλαδή ναι μεν πλησιάζεις τις αποθήκες του λιμανιού για να μπεις στο σινεμά αλλά δεν μπορείς. Σε λούζει ένα τόσο ευλογημένο φως με θέα όλο το Θερμαϊκό που κάθεσαι εκεί ακτινοβολημένος σε απόλυτη έκσταση. Παρ' όλα αυτά όπως σου έγραψα και πριν η αρχή ήταν ευοίωνη με τον Τζιμ Τζάρμους να κλέβει την παράσταση.
Τόσο με την ταινία του "Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί" όσο και με τη φυσική του παρουσία στη συνέντευξη τύπου αλλά και στο πάρτι της Αποθήκης Γ. 60 ετών (ναι 60) που μοιάζει με 40 με το χαρακτηριστικό λευκό του μαλλί κι αυτή την μοναδική ευγενική ροκ αύρα και απλότητα. Και φυσικά με τον λόγο του: "Δεν υπάρχουν πρωτότυπες ιδέες, αλλά η ομορφιά τους είναι ότι είναι σαν τα κύματα του ωκεανού: το καθένα συνδέεται με το επόμενο και το προηγούμενο. Είναι πολύ σημαντικό να δεχόμαστε τα πράγματα που μας εκφράζουν, μας επηρεάζουν και να τα ενσωματώνουμε σε αυτό που κάνουμε, όπως κάνουν όλοι οι καλλιτέχνες. Όσοι δεν παραδέχονται κάτι τέτοιο, είτε λένε ψέματα είτε φοβούνται ότι δε θα θεωρηθούν πρωτοποριακοί».
Η σημερινή μέρα ανήκει ολοκληρωτικά στον Αλέξανδρο Αβρανά και τη βραβευμένη στο φεστιβάλ Βενετίας Miss Violence του που θα κάνει πρεμιέρα το βράδυ στο Ολύμπιον αποκαλύπτοντας επιτέλους τα μυστήρια της στο ελληνικό κοινό. Και το φεστιβάλ συνεχίζεται με το δικό του ρυθμό και μια εξαιρετικά δυνατή κι εκλεκτική ομάδα κριτικής επιτροπής με πρόεδρο τον Αλεξάντερ Πέιν η οποία περιλαμβάνει τον καλλιτεχνικό διευθυντή του 15θήμερου σκηνοθετών των Καννών Εντουάρ Ουαϊντρόπ αλλά και τον Κωνσταντίνο Β. Με τον τελευταίο να ετοιμάζεται για δύο μοναδικές συναυλιακές βραδιές τη Δευτέρα και την Τρίτη στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος με τους "Μετασχηματισμούς" του ("Transformations"). Tις εκλεκτικές ηχητικές του διαδρομές και παραλλαγές πάνω στις μουσικές του Μάνου Χατζιδάκη.
Σε μια πόλη που τα πρωινά ακτινοβολεί κάτω από τον ήλιο και τα βράδια στη Βαλαωρίτου μετατρέπεται σε κινηματογραφικό σκηνικό με τον κόσμο να γεμίζει τους δρόμους, "βιτρίνες" από τους ορόφους των μπαρ με τους θαμώνες να μετατρέπονται σε σουρεαλιστικό installation με ανθρώπινες κούκλες και την καλύτερη πίτσα της πόλης για take away που συνέχεια ξεχνάω το όνομά της αλλά υπόσχομαι αύριο να το θυμηθώ και να στο μεταφέρω.
*** ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο www.twitter.com/klarinabourana Κάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του fb www.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης