Ο 15αύγουστος πλησιάζει. Οι ημέρες που παραδοσιακά οι πόλεις αδειάζουν και σε αυτή την «ανάσα» προσβλέπουν οι Ελληνες ακόμη περισσότερο φέτος, καθώς με την πλειονότητα να αδυνατεί να φύγει για διακοπές, αυτό το διάστημα θα είναι το μοναδικό διάλειμμα. Υπάρχουν όμως κάποιοι που βλέπουν με τρόμο αυτή την περίοδο. Εκείνοι που βασίζονται στα συσσίτια για να ζήσουν.
Σε σχετικό δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα Guardian κάνει εκτενές αφιέρωμα στις οικογένειες που τρέφονται χάρη στους εθελοντές των οργανώσεων, οι οποίες όμως αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να πεινάσουν εξαιτίας του καλοκαιριού.
Η εκκλησία καλύπτει τις ανάγκες 55.000 ανθρώπων καθημερινά, ενώ δημοτικές αρχές διανέμουν ακόμη 7.000 γεύματα σε συσσίτια σε όλη την Αθήνα. «Σε άλλη περίπτωση δεν θα κλείναμε. Ομως οι εθελόντριες που μαγειρεύουν για την εκκλησία χρειάζονται ξεκούραση», λέει στη Guardian ο πατέρας Τιμόθεος, εκπρόσωπος της Αρχιεπισκοπής. «Σε όλα τα επίπεδα, ο κόσμος τα βγάζει δύσκολα πέρα. Η ζήτηση για τρόφιμα έχει αυξηθεί τρομακτικά», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τη φετινή έκθεση της Unicef, εκτιμάται πως σχεδόν 600.000 παιδιά ζουν κάτω από όριο της φτώχειας στην Ελλάδα, ενώ για περισσότερα από 300.000 δεν καλύπτονται οι ημερήσιες διατροφικές ανάγκες.
«Βλέπουμε πως οι φτωχότερες οικογένειες δεν μπορούν να καλύψουν τις ιατρικές, κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών. Ο κοινωνικός αποκλεισμός μεγαλώνει. Το βλέπω στη μεσαία τάξη, όπου τα εισοδήματα έχουν μειωθεί δραματικά με όλες τις περικοπές», λέει ο επικεφαλής του ελληνικού παραρτήματος της Unicef, Λάμπρος Κανελλόπουλος.
Σε μία άλλη περίοδο, η προοπτική να περιορίσει τη δραστηριότητά της η Εκκλησία ή κάποιος φιλανθρωπικός οργανισμός, θα περνούσε απαρατήρητο επισημαίνει το δημοσίευμα. Οχι όμως και στη χρεωμένη Ελλάδα στην οποία για όσους εξαρτώνται από τα συσσίτια ο Αύγουστος έχει γίνει ο πιο σκληρός μήνας.
«Πραγματικά ανησυχώ πως μία ημέρα δεν θα μπορώ να ταΐσω τα παιδιά μου», παραδέχθηκε ο Αντώνης Αντάκης, ένας 39χρονος πατέρας τριών παιδιών που πρόσφατα έχασε τη σύζυγό του. «Πριν τρία χρόνια ήμουν αφεντικό, είχα δύο υπαλλήλους και η ιδέα να μου δίνουν φαγητό ήταν αδιανόητη», παραδέχεται ο άνθρωπος που είναι ανάμεσα σε εκείνους που μοιράζει τρόφιμα η «Λέσχη Αλληλεγγύης».
Το καλοκαίρι είναι δύσκολη περίοδος, αλλά πολλοί φοβούνται πως έρχεται ανθρωπιστική κρίση τους επόμενους μήνες. «Θα χειροτερεύσει κι άλλο η κατάσταση», λέει η Ξένια Παπασταύρου, επικεφαλής της οργάνωσης «Μπορούμε».
«Οι κοινωνικές υπηρεσίες στους δήμους δεν προλαβαίνουν να καταγράψουν τον τεράστιο αριθμό των ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Σε παραδοσιακές περιοχές της μεσαίας τάξης ο αριθμός εκείνων που χρειάζονται στήριξη ανέβηκε από 50 σε 500 από το 2011. Οπου πηγαίνουμε, ακούμε την ίδια ιστορία. Για αυτό χρειαζόμαστε όση περισσότερη βοήθεια μπορούμε να έχουμε», κατέληξε.