Στη χθεσινή συζήτηση της επίκαιρης επερώτησης του ΣΥΡΙΖΑ για τις γερμανικές αποζημιώσεις δυο ήταν οι ομιλίες βουλευτών που ξεχώρισαν.
Η πρώτη ήταν του Μανώλη Γλέζου που η ζωή του είναι σύμβολο αντίστασης στη γερμανική κατοχή και οι προσπάθειές του για τις γερμανικές αποζημιώσεις μετρούν πολλά χρόνια.
Ο κ.Γλέζος με συναισθηματική φόρτιση ανέφερε ότι «αυτή τη στιγμή μας παρακολουθούν όλοι οι νεκροί που θυσιάστηκαν για να είμαστε σήμερα εμείς ελεύθεροι. Απολογούμαι σήμερα απέναντι σε αυτούς και ζητώ το Ελληνικό Κοινοβούλιο να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να κάνει το χρέος του απέναντι στην ιστορία μας».
Η δεύτερη ομιλία που ξεχώρισε ήταν αυτή του Γιάννη Σταθά. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που κατάγεται από το Δίστομο και η οικογένεια του έχει θρηνήσει θύματα της ναζιστικής κατοχής, δεν μπήκε στον πειρασμό της κομματικής αντιπαράθεσης ούτε χρησιμοποίησε όπως άλλοι κορώνες για πολιτική εκμετάλλευση του θέματος.
«Εχω βιώσει μέσα από το μοιρολόι και τις αφηγήσεις των παππούδων και των συγγενών τη θηριωδία της κατοχής. Το θέμα δεν είναι κομματικό, είναι εθνικό, είναι πανανθρώπινο και είναι πρωτίστως πολύ επίκαιρο μιας και έχουμε φαινόμενα έξαρσης του ναζισμού και του φασισμού» είπε ο κ.Σταθάς και πρόσθεσε ότι «είναι επιτακτική ανάγκη, όλοι ενωμένοι,πέρα από κομματικές κορώνες «ποιος το έκανε πρώτος, ποιος το έκανε τελευταίος», να δώσουμε αυτή τη μάχη και να περάσουμε ένα μήνυμα τόσο στον ελληνικό λαό όσο και σε όλη στην Ευρώπη. Εύχομαι σήμερα πραγματικά, η μνήμη των νεκρών και τα αγέννητα που σφαγιάστηκαν, όπως μου έχουν αφηγηθεί οι παππούδες και οι γιαγιάδες -αφού στο Δίστομο σφαγιάστηκαν έγκυες γυναίκες- να δικαιωθούν».