Υστερα από 6 χρόνια παρουσίας στη δημόσια τηλεόραση, η σειρά «Τα Στέκια - Ιστορίες Αγοραίου Πολιτισμού» φτάνει στο 72ο και τελευταίο επεισόδιο, με τίτλο «Τα στέκια του Νίκου Τριανταφυλλίδη».
Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης, σκηνοθέτης και ψυχή του Gagarin, έφυγε από τη ζωή το 2016, χτυπημένος από τον καρκίνο. Ο γιος του Χάρρυ Κλυνν είχε αφήσει παρακαταθήκη στη δημόσια τηλεόραση τη σειρά «Τα Στέκια», το τελευταίο επεισόδιο της οποίας αναμένεται να προβληθεί στις 25 Σεπτεμβρίου από την ΕΡΤ2.
Ολα τα «στέκια» στο ERTFLIX
Με αφορμή την προβολή του τελευταίου επεισοδίου «Τα στέκια» του πρόωρα χαμένου Νίκου Τριανταφυλλίδη, το ΕRTFLIX φιλοξενεί 35 επεισόδια από τους πιο πρόσφατους κύκλους της εκπομπής.
Δείτε πάλι μέσα από την ιδιαίτερη κινηματογράφηση του Νίκου Τριανταφυλλίδη αφιερώματα στα στέκια της hip hop, των comics, του stand up comedy, στην Πλάκα του punk, στα Μεταλλάδικα, στα νυχτερινά κέντρα, στα σουβλατζίδικα, στη Φωκίωνος Νέγρη, στα τσιπουράδικα κ.ά.
Σε σενάριο και σκηνοθεσία της Μαρίας Δανέζη και με την υπέροχη μουσική του Blaine L. Reininger, η σειρά «Τα στέκια» αποτελεί μια βίβλο για την ποπ και ροκ κουλτούρα στην Ελλάδα από τα 80ς και μετά.
Και, φυσικά, για το cult και το λούμπεν, αναπόσπαστα στοιχεία της κοινωνιολογίας των νεανικών κινημάτων, αλλά και του κόσμου που επηρέασε τον Νίκο Τριανταφυλλίδη στην καριέρα του, πέρα από τη μεγάλη αγάπη του για το ροκ.
Η ζωή του Νίκου Τριανταφυλλίδη
Γεννήθηκε στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών στις 9 Σεπτεμβρίου 1966, γιος του σατιρικού καλλιτέχνη Βασίλη Τριανταφυλλίδη (Χάρρυ Κλυνν) και της Χαρίκλειας Μακρή, που ήταν χορεύτρια. Σπούδασε Κοινωνιολογία και Επικοινωνία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στη Διεθνή Σχολή Κινηματογράφου του Λονδίνου στο διάστημα 1990-1992.
Η πρώτη μικρού μήκους ταινία ήταν το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ «Momus: Amongst Women Only», που γυρίστηκε στο πλαίσιο της πρακτικής του στο τρίτο τρίμηνο των σπουδών του στο Λονδίνο. Η πτυχιακή του ταινία «Dogs Licking My Heart» («Τα Σκυλιά Γλείφουν Την Καρδιά Μου») με τον τζαζίστα Μπλέιν Ρέινινγκερ και τον Παναγιώτη Θανασούλη κέρδισε το Πρώτο Βραβείο Μυθοπλασίας στο 7ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας το 1993. Η ταινία προβλήθηκε και σε διεθνή φεστιβάλ.
Την ίδια χρονιά, το 1993, σκηνοθέτησε σε ασπρόμαυρο super 8 mm φιλμ το video clip για το κομμάτι «Δεν Χωράς Πουθενά» του συγκροτήματος Τρύπες. Ακόμη σκηνοθέτησε και ένα μικρού μήκους σουβενίρ από τη συναυλία του ίδιου συγκροτήματος στο club Marquee του Λονδίνου.
Το 1995 ολοκλήρωσε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του «Ράδιο Μόσχα», με τους Σβετλάνα Πανκράτοβα, Χάρρυ Κλυνν, Blaine L. Reininger, Kώστα Γκουσγκούνη, Απόστολο Σουγκλάκο και τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Η υπόθεση αφορά μία Ρωσίδα χορεύτρια που δουλεύει σε ελληνικό καμπαρέ και γίνεται μήλον της Εριδος ανάμεσα στο αφεντικό της, έναν πληρωμένο δολοφόνο και έναν βιολιστή χαρτοπαίκτη. Η ταινία προβλήθηκε στο Πληροφοριακό Τμήμα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Μερικούς μήνες αργότερα η ταινία βραβεύτηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη στα Κρατικά Βραβεία του ΥΠΠΟ. Το «Ράδιο Μόσχα» ταξίδεψε σε πολλά διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ.
Το 1996 ο Νίκος Τριανταφυλλίδης γύρισε για λογαριασμό της ΕΤ2 την τηλεταινία «Το Παλτό», μια ελεύθερη διασκευή του ομώνυμου διηγήματος του Νικολάι Γκόγκολ από τον ίδιο και την Ευγενία Λυρούδια, με τους Ντίνο Ηλιόπουλο και Βασίλη Διαμαντόπουλο στους ρόλους του πελάτη και του ράφτη, αντίστοιχα.
Δύο χρόνια αργότερα γυρίζει για λογαριασμό της ΕΤ2 το ντοκιμαντέρ-μαμούθ για το συγκρότημα Tuxedomoon με τον τίτλο «No Tears». Τα γυρίσματα έγιναν με αφορμή την επετειακή συναυλία του συγκροτήματος για τα δεκάχρονά τους στο Θέατρο Λυκαβηττού.
Παράλληλα, ο Νίκος Τριανταφυλλίδης συνεργάστηκε με τον συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη για το σενάριο της ταινίας «Μαύρο Γάλα». Η ταινία ολοκληρώθηκε το 1999. Πρωταγωνιστούν οι Μιχαήλ Μαρμαρινός, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Τάνια Νασιμπιάν, Μαρίσα Τριανταφυλλίδου, Ρένος Χαραλαμπίδης, Μυρτώ Αλικάκη, Θέμις Πάνου, Παναγιώτης Θανασούλης, Α:ννα Μάσχα, Blaine L. Reininger και ο Κώστας Γκουσγκούνης. Η ταινία πρωτοπροβλήθηκε στο 40ό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και δεν απέσπασε καμία διάκριση.
Το 1999, σε ηλικία 70 ετών, ο Αμερικανός μουσικός Σκρίμιν Τζέι Χόκινς επισκέφθηκε την Ελλάδα και έδωσε δύο συναυλίες μετά από πρόσκληση του Νίκου Τριανταφυλλίδη, ο οποίος και κινηματογράφησε αυτές τις συναυλίες. Ομως, τελείως αναπάντεχα, δύο μήνες μετά, ο Χόκινς πέθανε. Στην ταινία, εκτός από το ντοκουμέντο του ταξιδιού του Χόκινς στην Αθήνα, υπάρχει σπάνιο υλικό από τις παλαιότερες εμφανίσεις του, καθώς και συνεντεύξεις ανθρώπων που τον έζησαν από κοντά. H ταινία απέσπασε το Πρώτο Βραβείο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης και το Δεύτερο Κρατικό Βραβείο Ταινίας Τεκμηρίωσης στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο των Κινηματογραφικών Βραβείων Ποιότητας του ΥΠΠΟ.