Συγκλονιστικές στιγμές που θα τους συντροφεύουν για το υπόλοιπο της ζωής τους έζησαν οι άντρες της ΕΜΑΚ στα χαλάσματα που προκάλεσαν οι σεισμοί στην Τουρκία.
Στα νέα βίντεο που βλέπουν το φως της δημοσιότητας από επιχείρηση της ΕΜΑΚ κάτω από συντρίμμια κτιρίων που έριξαν σαν τραπουλόχαρτα οι ισχυροί σεισμοί στην Τουρκία, διακρίνεται -μεταξύ άλλων- ο εντοπισμός μιας κοπέλας παγιδευμένης κάτω από τόνους σιδήρου και μπετόν, που περιμένει με αγωνία κάποιον να τη σώσει.
Οι άνδρες της ΕΜΑΚ την προσεγγίζουν και τη ρωτούν εάν είναι «ΟΚ» και εκείνη με μια κίνηση του χεριού της τους δείχνει ότι είναι καλά. Η ανακούφιση, όταν είδε ότι τη βρήκαν και έχει πιθανότητες να απεγκλωβιστεί, είναι φανερά ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της.
Παράλληλα, στα βίντεο φαίνεται πώς γίνεται ο συντονισμός της ΕΜΑΚ για να προχωρήσει η όποια επιχείρηση, αλλά και πώς οι άντρες της δρουν κάτω από τα χαλάσματα.
Σεισμός στην Τουρκία: Η συγκλονιστική περιγραφή των ανδρών της ΕΜΑΚ για το πώς έσωσαν την Αϊρίν
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν την Τρίτη 14 Φεβρουαρίου στελέχη της ελληνικής αποστολής που έδρασαν τις προηγούμενες ημέρες στη σεισμόπληκτη Τουρκία, περιέγραψαν τις δραματικές στιγμές που έζησαν μετά τον φονικό σεισμό.
Ο Ευθύμιος Αραβανής, ο οποίος εργάζεται στο ΕΚΑΒ, ανέφερε: «Αυτό που θα με συντροφεύει για πάντα είναι οι φωνές των θαμμένων-ζωντανών ανθρώπων μέσα στα χαλάσματα. Αγωνιούσες για να βγουν ζωντανοί. Σταδιακά, αυτές οι φωνές χανόντουσαν και αγωνιούσες να τις ακούσεις, γιατί σηματοδοτούσαν ζωή».
Ο Θωμάς Κρικέλης, της ΕΜΑΚ, επισήμανε: «Στις πρώτες επαφές που είχαμε με την Αϊρίν, εκείνη είχε φιλική διάθεση, ήταν χαμογελαστή. Ακόμη και όταν μας είπε να της κόψουμε το πόδι, το έλεγε γελώντας. Ουσιαστικά, μιλάγαμε στη νοηματική, εγώ της μίλαγα στα Αγγλικά και εκείνη μάλλον στα Συριακά. Ήμουν μαζί με τον Κώστα (Νίκα), μας χώριζε ένα δοκάρι, ήμασταν στην τελική ευθεία της διάσωσης. Ο Κώστας ήταν μαζί της και της κρατούσε το χέρι όταν άρχισε να φωνάζει έντονα το όνομά της. Μας άφησε δύο φορές η Ειρήνη (Αϊρίν). Εκεί τα χρειαστήκαμε, γιατί ο κόπος που είχαμε δώσει ήταν μεγάλος και ήμασταν στο τέλος της διάσωσης. Ευτυχώς, είχε λιποθυμήσει».
Ο Κώστας Νίκας, επίσης εργαζόμενος στην EMAK, σημείωσε: «Στις 8 Φεβρουαρίου έτυχε να είμαι απέναντι όσο η ομάδα δούλευε με το επτάχρονο κορίτσι που διασώσαμε. Ήμουν εγώ να προσπαθώ με όποιον τρόπο μπορώ, γιατί δεν είχα τα μέσα, της δίναμε νερό με ένα ποτήρι. Την έβρεχα όμως, γιατί είχε εγκλωβιστεί ξαπλωμένη, και είχε γίνει μούσκεμα. Ζήτησα ένα καλαμάκι, μου έφεραν ένα καλαμάκι πράσινο σε σχήμα φοίνικα. Κάθε φορά που το έβγαζα, μου τράβαγε το χέρι και μου έλεγε "Νo, Νo", για να συνεχίσω. Παράλληλα, έλεγε συνεχώς "10%", ότι δηλαδή δεν άντεχε άλλο και ήταν στα όριά της. Την έβγαλαν τελικά άλλοι συνάδελφοι και πήγαν όλα καλά».
Ο Σωκράτης Δούκας, της ΕΚΑΒ, είπε: «Όταν φθάσαμε, ψάχναμε έναν σύνδεσμο για να ξεκινήσουμε, όταν με πλησίασε ένας πιτσιρικάς 7-8 χρόνων και μου φέρνει ένα κουτί μπισκότα. Μπορεί να μην είναι τίποτα, αλλά ήταν η πιο δυνατή στιγμή, πιο ψηλά από όλες τις άλλες».
Ο Παναγιώτης Γιαννόπουλος, μέλος της ΕΜΑΚ, περιέγραψε: «Χαρακτηριστική ήταν η εικόνα παιδιών να παίζουν σε παιδική χαρά, την ώρα που γύρω υπήρχαν χαλάσματα και καταστροφή».
Δείτε τα βίντεο από τη δράση της ΕΜΑΚ στη σεισμόπληκτη Τουρκία: