Η ιδέα μιας αράχνης που μετατρέπεται σε ρομπότ ακούγεται σαν να έχει βγει από εφιάλτη ή ταινία τρόμου.
Αυτό όμως είναι πλέον πραγματικότητα καθώς μηχανικοί ανακάλυψαν πώς να μετατρέψουν τις νεκρές αράχνες σε μηχανικές λαβές. Ειδικότερα, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Rice μεταφέρουν αέρα για να φτάσει στα πόδια, ώστε να μπορεί να τα επεκτείνει και να πιάσει αντικείμενα - και αποδεικνύεται ότι με αυτόν τον χειρισμό οι νεκρές αράχνες λύκοι μπορούν να μαζέψουν αντικείμενα που τις ξεπερνούν σε βάρος κάτι που έχει περιγραφεί ως «necrobotics».
Όπως εξηγεί σε δελτίο Τύπου ο Ντάνιελ Πρέστον της Σχολής Μηχανικών George R. Brown του Rice τυγχάνει η αράχνη, αφού πεθάνει, να αποτελεί την τέλεια αρχιτεκτονική για μικρής κλίμακας, φυσικά προερχόμενη λαβή. Όπως εξηγεί το Indy100 στο εργαστήριο του Preston που ειδικεύεται στα μαλακά ρομπότ αντί να χρησιμοποιούνται πλαστικά και μέταλλα, συχνά χρησιμοποιούνται μη παραδοσιακά υλικά.
«Αυτός ο τομέας της μαλακής ρομποτικής είναι πολύ διασκεδαστικός γιατί χρησιμοποιούμε προηγουμένως αναξιοποίητους τύπους ενεργοποίησης και υλικών», είπε ο Πρέστον. «Η αράχνη εμπίπτει σε αυτή τη γραμμή έρευνας. Είναι κάτι που δεν έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν, αλλά έχει πολλές δυνατότητες», συνέχισε.
Οι αράχνες διαφέρουν από τους ανθρώπους στο ότι χρησιμοποιούν υδραυλικό σύστημα για να μετακινηθούν. Τα άκρα τους εκτείνονται ως αποτέλεσμα των εσωτερικών βαλβίδων στον υδραυλικό θάλαμο της αράχνης κοντά στο κεφάλι τους και συστέλλονται για να στείλουν αίμα στα άκρα. Μόλις απελευθερωθεί η πίεση, τα πόδια συστέλλονται.
Οι ερευνητές στο Rice έκαναν χρήση αέρα που μπαίνει στα πόδια της αράχνης μέσω μιας βελόνας στον θάλαμο του προσώματος που ασφαλίζεται με κόλλα. Ο τρόπος που οι νεκρές αράχνες κινούν τα άκρα τους γίνεται πιο κατανοητός στο παρακάτω βίντεο του πειράματος:
Γιατί όμως να ξεκινήσει μία έρευνα για τις αράχνες; Η προσπάθεια της ομάδας ξεκίνησε όταν ενώ μετακινούσαν πράγματα στο εργαστήριο, παρατήρησαν μια νεκρή αράχνη και ήταν «πραγματικά περίεργοι για το γιατί οι αράχνες κουλουριάζονται αφού πεθάνουν». «Οι αράχνες δεν έχουν ανταγωνιστικά ζεύγη μυών, όπως οι δικέφαλοι και οι τρικέφαλοι στους ανθρώπους», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Faye Yap. «Έχουν μόνο καμπτήρες μύες, οι οποίοι επιτρέπουν στα πόδια τους να κουλουριάζουν και τους εκτείνουν προς τα έξω με υδραυλική πίεση. Όταν πεθαίνουν, χάνουν την ικανότητα να ασκούν ενεργή πίεση στο σώμα τους. Γι' αυτό κουλουριάζονται». Η Yap πρόσθεσε ότι η ομάδα θέλει «να βρει έναν τρόπο να αξιοποιήσει αυτόν τον μηχανισμό».
Αν και το πείραμα θυμίζει λίγο Φρανκενστάιν, ο Πρέστον επέμεινε ότι «η νεκρή αράχνη δεν ελέγχει αυτές τις βαλβίδες», αλλά η ομάδα. «Αν και φαίνεται σαν να επιστρέφουν στη ζωή, είμαστε βέβαιοι πως δεν είναι ζωντανό, και το χρησιμοποιούμε σε αυτή την περίπτωση αυστηρά ως υλικό από μια κάποτε ζωντανή αράχνη», είπε ο Πρέστον.