Επιτόπιο ρεπορτάζ του Bloomberg αποκαλύπτει τη ζωή των Ισραηλινών στα Κιμπούτς στα σύνορα με τον Λίβανο, σε μια νέα πραγματικότητα, υπό τη διαρκή ανησυχία για μια εισβολή της Χεζμπολάχ.
Στο Κιμπούτς Εϊλόν, έναν ισραηλινό συνεταιρισμό, ούτε δύο χιλιόμετρα νότια του Λιβάνου, οι οικογένειες που καλλιεργούσαν αβοκάντο και μπανάνες έχουν αντικατασταθεί από στρατιώτες και οπλικά συστήματα σε μια μόνιμη αίσθηση επικείμενης σύγκρουσης.
Από τότε που οι μαχητές της Χαμάς έσπασαν τον συνοριακό φράχτη στο νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, σκοτώνοντας και απαγάγοντας ανθρώπους που μπήκαν στις γειτονικές κοινότητες των Ισραηλινών, η ζωή στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ έχει αλλάξει δραματικά. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν εκκενωθεί και οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις έχουν κινηθεί με τανκς, πυροβολικό και στρατεύματα κατά μήκος των συνόρων.
«Πρέπει να παραμείνουμε σε αυτά τα σύνορα για να στείλουμε ένα μήνυμα αποτροπής»
Ο φόβος είναι ένας: η Χεζμπολάχ, μια ισλαμιστική ομάδα με έδρα τον Λίβανο, που μπορεί να ετοιμάζεται να συμμετάσχει στον πόλεμο ή να παραβιάσει τα σύνορα με το Ισραήλ, σε μια νέα επίθεση, μεταδίδει το Bloomberg.
«Πρέπει να παραμείνουμε σε αυτά τα σύνορα για να στείλουμε ένα μήνυμα αποτροπής» δήλωσε ο ταγματάρχης Αριέλ, 30 ετών, διοικητής του λόχου στο κιμπούτς Εϊλόν, ο οποίος βρίσκεται σε εφεδρική υπηρεσία. Γιατρός και πατέρας τριών μικρών κοριτσιών, προσθέτει: «Η ζωή μου είναι σε αναμονή. Δεν ξέρω πόσο καιρό θα είμαι εδώ, αλλά δεν μπορούμε να φύγουμε. Η 7η Οκτωβρίου ήταν μια ειδοποίηση αφύπνισης».
Τις τελευταίες πέντε εβδομάδες, η προσοχή του κόσμου ήταν στραμμένη στην αεροπορική και χερσαία εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα, η οποία σχεδιάστηκε για να ξεριζώσει τις υποδομές της Χαμάς και να καταστρέψει τη στρατιωτική ικανότητα της οργάνωσης, με χιλιάδες θύματα μεταξύ των αμάχων.
Όμως μια εξίσου, ίσως μεγαλύτερη ανησυχία για τον στρατό του Ισραήλ και τη χώρα, είναι η Χεζμπολάχ, η οποία διαθέτει σχεδόν 10 φορές μεγαλύτερο αριθμό πυραύλων από τη Χαμάς και μεγαλύτερη, πιο επαγγελματική στρατιωτική ισχύ.
Αμερικανικά πολεμικά πλοία και αεροπλανοφόρα βρίσκονται στη Μεσόγειο για να προειδοποιήσουν τη Χεζμπολάχ και τον χορηγό της, το Ιράν, να μη συμμετάσχουν στη σύγκρουση, στοχεύοντας σε μια αποτροπή γενίκευσης της σύρραξης.
Το αν η Χεζμπολάχ σχεδιάζει πράγματι πόλεμο με το Ισραήλ αυτές τις κρίσιμες ώρες δεν είναι καθόλου σαφές.
Οι περισσότεροι αναλυτές λένε ότι ο Νασράλα -ηγέτης της λιβανέζικης οργάνωσης- δεν φαίνεται να έχει διάθεση να εμπλακεί ανοιχτά στον πόλεμο. Τα διασυνοριακά πυρά μεταξύ των δύο πλευρών είναι καθημερινό φαινόμενο, αλλά μέχρι στιγμής είναι πάντοτε περιορισμένα.
Οι Ισραηλινοί ζουν σε μια νέα πραγματικότητα
Όπως είπε ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Νασράλα, σε ομιλία του στις αρχές του μήνα: «Έχουμε εμπλακεί σε μια πραγματική μάχη».
Οι Ισραηλινοί ζουν σε μια νέα πραγματικότητα, στην οποία λένε ότι αν μια μαχητική ομάδα στα σύνορά τους κηρύσσει την καταστροφή της χώρας τους, δεν μπορούν απλώς να το απορρίψουν ως εμπρηστική ρητορική. Αυτό έκαναν με τη Χαμάς, με τα ανάλογα αποτελέσματα.
«Η πιο δραματική αλλαγή από τις 7 Οκτωβρίου είναι ο φόβος της διείσδυσης τρομοκρατών» δήλωσε η Σιμόνα Μενάσε, η διαχειρίστρια του Κιμπούτς Καμπρί, ενός συνεταιρισμού νότια του Εϊλόν, όπου έχουν εγκατασταθεί στρατιώτες και εξοπλισμός. «Η Χεζμπολάχ είναι πιο εξελιγμένη από τη Χαμάς. Θα μπορούσαν να καταλάβουν ολόκληρη την περιοχή. Αυτό είναι πλέον στο μυαλό μας».
Οι παραλληλισμοί με τα σύνορα της Γάζας είναι ανατριχιαστικοί.
Τα Κιμπούτς -ισραηλινοί οικισμοί που επικεντρώνονται κυρίως στη γεωργία και τη μικρή μεταποίηση- ιδρύθηκαν εν μέρει για να χρησιμεύσουν ως φυλάκια για το εκκολαπτόμενο κράτος και κατοικούνται σε μεγάλο βαθμό από κοσμικούς Ισραηλινούς που κλίνουν προς τα αριστερά και επιδιώκουν τη συνύπαρξη με τους Άραβες, σημειώνει το ρεπορτάζ.
Ωστόσο, αυτό δεν τους παρείχε καμιά προστασία απέναντι στους σφαγείς της Χαμάς, η δολοφονική επίθεση της οποίας άφησε πίσω περίπου 1.400 νεκρούς, υπογραμμίζει το Bloomberg.
Από γεωργικές κοινότητες, τα Κιμπούτς έχουν μετατραπεί σε στρατώνες
Τώρα αυτά τα σύμβολα του «φιλελεύθερου σιωνισμού» έχουν γίνει και πάλι de facto φυλάκια ασφαλείας, γεμάτα με στρατιωτικό εξοπλισμό και στρατεύματα που έχουν αποστολή τους την υπεράσπιση της χώρας.
Η εμπειρία του ταγματάρχη Αριέλ -το επώνυμο του οποίου αποκρύπτεται για λόγους ασφαλείας- αυτές τις εβδομάδες είναι αποκαλυπτική.
«Έπρεπε να αναθεωρήσουμε τον τρόπο με τον οποίο υπερασπιζόμαστε τη μεθόριο, διατηρώντας οπτική επαφή με τα σύνορα και τον εχθρό και ταυτόχρονα παραμένοντας προστατευμένοι» είπε, ενώ περιέγραψε πώς οι πράκτορες της Χεζμπολάχ έχουν στοχεύσει τη μονάδα του με αντιαρματικούς πυραύλους που εκτοξεύονται από τρίποδα και με όλμους.
«Για πρώτη φορά χρησιμοποιούν έναν πύραυλο με μεγάλη κεφαλή, γνωστό ως Burkan, που εκτοξεύεται από φορτηγά. Η Χεζμπολάχ μάς μελετάει συνεχώς. Χρησιμοποιούν μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να παρακολουθούν τις κινήσεις μας», αναφέρει ο ταγματάρχης.
Ο Ισραηλινός αξιωματικός, ο οποίος είναι παντρεμένος με μια συνάδελφο γιατρό που γνώρισε στην ιατρική σχολή, υποτίθεται ότι θα ξεκινήσει το επόμενο στάδιο της ειδικότητάς του σε ένα νοσοκομείο έξω από το Τελ Αβίβ, αλλά δεν γνωρίζει πότε θα συμβεί αυτό, μετά τα τελευταία δραματικά γεγονότα.
«Όλοι θέλουμε να επιστρέψουμε στις ζωές μας»
«Όλοι θέλουμε να επιστρέψουμε στις ζωές μας, αλλά αυτή είναι η υποχρέωσή μας, να υπερασπιστούμε τη χώρα μας», δήλωσε. «Είμαστε εδώ επ' αόριστον και αυτό είναι ένα τεράστιο βάρος για την οικονομία μας», λέει ο Αριέλ.
Ένα κοντινό εργοστάσιο συσκευασίας προϊόντων, το Milopri, όπου τα αβοκάντο τοποθετούνται σε διαφορετικούς κάδους ανάλογα με το βάρος και την ποιότητα, στερείται τώρα εξειδικευμένων εργατών και δεν μπορεί να φτάσει σε ορισμένα φρούτα, τα οποία σαπίζουν, δήλωσε ο Ούρι Κόβες, που υπηρετεί ως έφεδρος, κατά την ξενάγηση στις εγκαταστάσεις που εξασφάλισε για το διεθνές πρακτορείο.
Αυτό δείχνει κάτι που πολλοί στον βορρά σκέφτονται σιωπηλά: Μετά το τέλος του πολέμου στη Γάζα, θα πυροδοτηθεί ένας πόλεμος στο νότιο Λίβανο; Το Ισραήλ πολέμησε στο παρελθόν τη Χεζμπολάχ, το 2006, μια σύγκρουση που έληξε με πολλές απώλειες Λιβανέζων. Από τότε, η Χεζμπολάχ -με την υποστήριξη του Ιράν- έχει βελτιώσει σημαντικά τη στρατιωτική της δύναμη.
«Πρέπει να το φροντίσουμε αυτό» δήλωσε η Ντάνα Σλέσινγκερ, επικεφαλής μιας τράπεζας που διαχειρίζεται τα οικονομικά 15 τοπικών βιομηχανιών της περιοχής. «Ο στρατός δεν μπορεί να μείνει εδώ για πάντα, για να μας προστατεύει με αυτόν τον τρόπο», επισήμανε.