Ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος, μετά από κάποια χρόνια απουσίας, επέστρεψε δυναμικά στα τηλεοπτικά και θεατρικά δρώμενα.
Από την αρχή της σταδιοδρομίας σας είχατε καταφέρει να ξεχωρίσετε με την ερμηνεία σας. Πιάσατε τον εαυτό σας να έχει καβαλήσει το καλάμι;
Νομίζω πως όχι. Για μένα αυτό το επάγγελμα δεν είναι εύκολο. Δεν έχω ευκολίες. Μου είναι δύσκολο να είμαι πάνω στην σκηνή. Όταν λοιπόν παλεύεις με την δυσκολία του να είσαι πάνω στην σκηνή ή μπροστά σε μια κάμερα δεν υπάρχει περιθώριο να καβαλήσεις το καλάμι. Προσπαθώ συνέχεια να βαθύνω στον ρόλο μου, να είμαι όσο γίνεται πιο ουσιαστικός.
Μετά την ψυχανάλυση αγαπήσατε τον Δημοσθένη περισσότερο;
Σίγουρα περισσότερο απ΄ ό,τι στο παρελθόν. Αλλά και πριν από την θεραπεία δεν νομίζω ότι δεν με αγαπούσα. Η ενασχόληση με το θέατρο είναι μία μορφή ψυχανάλυσης. Ψάχνοντας τους ρόλους και τα έργα ψάχνεις αναγκαστικά και τον εαυτό σου. Είχα λοιπόν ήδη δουλέψει αρκετά με τον εαυτό μου λόγω θεάτρου. Και γι' αυτό αισθάνομαι πολύ τυχερός που κάνω μία δουλειά που αγαπώ και που με εξελίσσει κάθε φορά όλο και περισσότερο.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Δημοσθένη Παπαδόπουλου στο Bovary.gr