Οι δασικές πυρκαγιές των τελευταίων εβδομάδων μας θυμίζουν τη σκληρή πραγματικότητα της κλιματικής κρίσης.
Όλες οι επιστημονικές μελέτες διαβεβαιώνουν ότι τα φαινόμενα αυτά θα συνεχίσουν να συμβαίνουν στο εγγύς μέλλον με μεγαλύτερη συχνότητα, διάρκεια και ένταση. Είναι δυνατόν να εξαλείψουμε τις δασικές πυρκαγιές;
Στο κρίσιμο αυτό ερώτημα απαντά ο πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής για την Αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής στην Ελλάδα και Καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, Κώστας Συνολάκης λέγοντας στο iefimerida.gr: «Όχι εν μέσω κλιματικής κρίσης, όχι ίσως τα επόμενα χρόνια, όχι στην Ανατολική Μεσόγειο που πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι θερμαίνεται σχεδόν με διπλό ρυθμό από τον μέσο όρο του πλανήτη».
Στόχος πρέπει να είναι η πρόληψη των δασικών πυρκαγιών
Για το λόγο αυτό, όπως τονίζει, η πρόληψη πρέπει να συστηματικοποιηθεί και να επεκταθεί, όπως συμβαίνει σε περιοχές του κόσμου όπου οι άνθρωποι έχουν μάθει να ζουν με τις δασικές πυρκαγιές, όπως στη Νότια Καλιφόρνια, ο Καναδάς και η Ισπανία.
«Οι δασικές πολιτικές συνδυάζουν τη διαχείριση της δασικής βιοποικιλότητας και της καύσιμης ύλης. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ γίνεται ευρεία χρήση ενός σχεδίου που προβλέπει την ελεγχόμενη απομείωση της καύσιμης ύλης, μέσω οργανωμένης καύσης συγκεκριμένων δασικών εκτάσεων. Στην Ελλάδα, πρόσφατα εντάχθηκε η χρήση του αντιπυρός (controlled burn) στο οπλοστάσιο του Πυροσβεστικού Σώματος. Η συνεργασία της Δασικής Υπηρεσίας με το Πυροσβεστικό Σώμα απέδωσε πολλαπλά, και μπορεί να γίνει πιο στενή με σκοπό την καλύτερη πρόληψη των δασικών πυρκαγιών», αναφέρει ο κ. Συνολάκης.
«Κλειδιά» ο εθελοντισμός και η ενημέρωση του κοινού
Η αξιοποίηση του εθελοντισμού, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι η μόνη ρεαλιστική απάντηση στο πρόβλημα της έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού στον τομέα της δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης. «Η επιθετική πρώτη προσβολή πρέπει να γίνει κανόνας, όπως ευτυχώς έγινε ο σχεδιασμός οργανωμένης απομάκρυνσης. Ο συντονισμός μεταξύ των υπηρεσιών, ενώ φαίνεται από μακριά να είναι σημαντικά καλύτερος τα τελευταία χρόνια, έχει ακόμα περιθώρια βελτίωσης».
Παράλληλα, χρειάζεται περαιτέρω ενημέρωση του κοινού, προκειμένου να μάθει να αποφεύγει ενέργειες που μπορούν να βάλουν φωτιά σε δασικές εκτάσεις. «Πρέπει να καταλάβουμε ότι σε δυνατό αέρα και καύσωνα, τα καλώδια υψηλής τάσης μπορεί να προξενήσουν σπίθες και πυρκαγιές, αλλά και να καταρρίψουμε τους μύθους της δασοπυρόσβεσης: ότι τα εναέρια μέσα αποτελούν την πανάκεια, ή ακόμα ότι οι δασικές πυρκαγιές σβήνουν μόνο με την άμεση προσβολή με νερό».
Το «112» σώζει ζωές
Ο Καθηγητής Φυσικών Καταστροφών σημειώνει ότι πριν από πέντε χρόνια πέθαναν 104 άνθρωποι στην πυρκαγιά στο Μάτι επειδή δεν υπήρχε ούτε το «112», ούτε σχεδιασμός οργανωμένης απομάκρυνσης. «Με μια ομάδα ερευνητών από την Ελλάδα, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες αποδείξαμε ότι αν υπήρχε το «112», η οργανωμένη απομάκρυνση θα ήταν εφικτή και θα είχε σώσει ζωές. Διάφοροι για πολιτικούς λόγους, αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα των εκκενώσεων ή προσπαθούν να απαξιώσουν τα επιστημονικά συμπεράσματα, με αποτέλεσμα ενώ το 112 λειτουργεί, να εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη ιστορίες συνανθρώπων μας που δεν ακολουθούν τις εντολές εκκένωσης, με τραγικές ορισμένες φορές συνέπειες», καταλήγει.