Οι κάτοικοι μιλούν για έναν παραδοσιακό οικισμό βγαλμένο από παραμύθι… Είναι τα Αμπελάκια, που βρίσκονται πλάι στα Τέμπη.
Αμπελάκια: Ένας γραφικός οικισμός με πλακόστρωτα και αρχοντικά
Γεμάτος γραφικά, πλακόστρωτα σοκάκια ο οικισμός, τοίχους με ξερολιθιές και επιβλητικά αρχοντικά μιας άλλης εποχής, που αντέχουν μέχρι σήμερα και φανερώνουν τον πλούτο και την οικονομική άνθηση του τόπου. Και όλα αυτά χάρη στο ριζάρι.
To ριζάρι, το οποίο μετατράπηκε σε φλέβα χρυσού, με το ερυθρό του χρώμα αποτελούσε την κορυφαία βαφή στον κόσμο.
Το ριζάρι είναι φυτό, ιδιαίτερα χρήσιμο στο παρελθόν, καθώς από τη ρίζα του παραγόταν μία κόκκινη χρωστική, κατάλληλη για βαφή νημάτων για ρούχα και υφάσματα.
Η βαφή από το ριζάρι είχε ως κύριο συστατικό την αλιζαρίνη.
Η χρήση του ριζαριού εγκαταλείφθηκε όταν η χημική βιομηχανία παρήγαγε την ένωση ανιλίνη, που έδινε το ίδιο αποτέλεσμα. Μάλιστα, τα πασχαλινά αυγά βαμμένα με ριζάρι εκτός από το μοναδικό χρώμα τους ήταν και ανεξίτηλα. Δεν έβαφαν τα χέρια, με αποτέλεσμα βαθύ κόκκινο χρώμα.
Σε αυτό τον οικισμό στα Αμπελάκια ιδρύθηκε και ο πρώτος συνεταιρισμός στον κόσμο, η ξακουστή «Συντροφία των Αμπελακίων». Ο Συνεταιρισμός ήταν τόσο εξωστρεφής που διατηρούσε δικά του υποκαταστήματα σε πολλές πόλεις, όπως το Λονδίνο, τη Βιέννη, το Άμστερνταμ, τη Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη κ.ά.
Η Συντροφία έγραψε χρυσές σελίδες ιστορίας στο παγκόσμιο εμπόριο με το ριζάρι. Πλούτος που αποτυπώνεται ακόμη και στις μέρες μας στα αρχοντικά, τις τοιχογραφίες τους, τα Μουσεία, τους Ιερούς Ναούς, όπως αναφέρει το larissanet.gr.
Ο επισκέπτης σήμερα στα Αμπελάκια μπορεί να απολαύσει τη φυσική ομορφιά του τόπου, την αρχιτεκτονική των αρχοντικών και των ιερών ναών, να ξεναγηθεί στα Μουσεία, να περπατήσει στα σοκάκια του χωριού, αλλά και στην καταπράσινη Όσσα, να γευτεί τα τοπικά προϊόντα του τόπου στις ταβέρνες.
Τα Αμπελάκια δεν είναι απλά η βαθιά ιστορία και η πρωτοπορία του εμπορίου, ήταν και παραμένουν το ανεκτίμητο κόσμημα του Κισσάβου.
