Χρειάστηκαν πέντε ημέρες προετοιμασίας και δουλειάς στην τακτική για να επιστρέψει η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου στις εμφανίσεις που μας είχε συνηθίσει. Αν σκεφτούμε βέβαια ότι χρειάστηκε μόλις μια απόφαση λίγων ωρών για τη διάλυση της ομάδας που επέστρεψε από το Μουντιάλ, τότε ακόμη και η μία εβδομάδα γίνεται αιώνας!
Η Ελλάδα δεν έχει χάσει τις μαθηματικές ελπίδες της για κατάκτηση της 3ης θέσης που οδηγεί στα μπαράζ. Στη διαδικασία δηλαδή που δίνει τη 2η ευκαιρία πρόκρισης στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2016. Οι διεθνείς σίγουρα θα εξαντλήσουν τις όποιες πιθανότητες έχουν στα πέντε παιχνίδια που απομένουν όμως από τη στιγμή που δεν εξαρτάται μόνο από τα δικά μας αποτελέσματα η 3η θέση, τότε κάθε κουβέντα για την ώρα πάει χαμένη. Όπως χαμένες πήγαν οι πρώτες τέσσερις αναμετρήσεις, όταν αποφασίστηκε το «κουμάντο» στην Εθνική να γίνει από ανθρώπους που δεν είχαν ζήσει το DNA της. Με την επιστροφή του Γιώργου Καραγκούνη σε πρωταγωνιστικό ρόλο και την επιλογή του τεχνικού επιτελείου από έναν... ποδοσφαιράνθρωπο, όλα άλλαξαν.
Το γκολ δεν ήρθε. Είτε γιατί ο Στέφανος Αθανασιάδης είναι ντεφορμέ, είτε γιατί στο κρίσιμο 25λεπτο, όταν παίξαμε την Ουγγαρία σαν τη γάτα με το ποντίκι, δεν είχαμε και λίγη τύχη. Με τον Μήτρογλου εκτός αποστολής λόγω τραυματισμού και με τον Μαρκαριάν να μην εμπιστεύεται τον Καρέλη, ο Κλάους δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων πληρώνοντας και αυτός σε προσωπικό επίπεδο την κακή αγωνιστική κατάσταση του ΠΑΟΚ. Ο στόχος ήταν αυτός που αποκάλυψε ο Παναγιώτης Κονέ στις δηλώσεις του. Οι διεθνείς είχαν πάρει την εντολή από το τεχνικό επιτελείο να μη δοκιμάσουν καμία επίθεση από τον άξονα. Φοβόντουσαν τις καλές μεταβιβάσεις των Ούγγρων μέσων, οι οποίοι θα έψαχναν την κόντρα με αυτόν τον τρόπο. Αντίθετα, ήξεραν ότι αν μεταφέρουν το παιχνίδι στα άκρα, τότε θα τους έκλειναν στα καρέ τους. Το πέτυχαν. Ότι ειπώθηκε πέντε μέρες στην Αυστρία, βγήκε στο χορτάρι της «Groupama Arena». Τακτικά η Εθνική πήρε άριστα. Οι φάσεις - έστω και όχι σε μεγάλο βαθμό – δημιουργήθηκαν.
Οι αλλαγές του Μαρκαριάν δεν βοήθησαν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν λανθασμένες. Ο Φετφατζίδης δεν είχε άλλες ανάσες και αυτό φάνηκε από το 70' και μετά όταν απέφευγε να πάρει περισσότερες προσπάθειες. Ο Χριστοδουλόπουλος πέρασε ελάχιστες ατομικές ενέργειες και η είσοδος του Φορτούνη στόχευε στην καλύτερη τελική μεταβίβαση. Σαν σκέψεις ήταν σωστές όμως οι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο δεν κατάφεραν να κάνουν τη διαφορά. Δεν συμβαίνει πάντα. Άλλοτε πιάνουν και γνωρίζουν την αποθέωση, άλλοτε όχι. Σημασία έχει το σκεπτικό του κάθε προπονητή και το τεχνικό επιτελείο της Εθνικής, σωστά έπραξε.
Από εδώ και πέρα η Ελλάδα θα χρειαστεί στη χειρότερη περίπτωση τέσσερις νίκες και μια ισοπαλία αρκεί αυτή να μην έρθει με την Ουγγαρία την τελευταία αγωνιστική. Απέναντι σε ομάδες όπως η Ρουμανία, η Β.Ιρλανδία, τα Ν.Φερόε και η Φινλανδία μπορεί να τα καταφέρει.