Η έκπληξη έγινε. Υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ (και του Αλέξη Τσίπρα προσωπικά…) που διέψευσε ειδικούς και «δημοσκοπήσεις», που έβλεπαν τις τελευταίες μέρες την «ψαλίδα» να κλείνει.
Η νίκη του, υπό τις δεδομένες συνθήκες και ιδιαιτερότητες τις οποίες απέδειξαν οι εσωκομματικές «ακτινογραφίες» της μέχρι χθες αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποκτά διαστάσεις θριάμβου. Τον οποίον, καλείται τώρα ο νέος πρωθυπουργός να διαχειρισθεί σε ασφυκτικά στενά χρονικά περιθώρια. Με τους συμμάχους που επέλεξε για λόγους όχι και τόσο προφανείς για την πλειονότητα της κοινωνίας. Κάτι θα ξέρει ο κ. Τσίπρας, που οι υπόλοιποι αγνοούμε…
Η πανηγυρική μετεκλογική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, ένα προσεκτικό αμάλγαμα ελπίδας (προς την χειμαζόμενη κοινωνία) αλλά και ρεαλισμού (προς την Ευρώπη και τις εσωκομματικές φυλές…), απομένει ν’ αποδειχθεί αν την εννοούσε κι’ όλας και την είχε προετοιμάσει εν επιγνώσει της πραγματικότητας που θ’ αντιμετωπίσει, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Θα φανεί, τόσο από την σύνθεση της κυβέρνησης και τον επιμερισμό καίριων αρμοδιοτήτων, όσο και από τις πρώτες επίσημες, θεσμικές αντιδράσεις του στις εν πολλοίς αναμενόμενες αντιδράσεις (ουσίας…) εταίρων και δανειστών. Αλλά, και από το πώς θα διαχειρισθεί τις εσωκομματικές ενστάσεις. Ήδη, η κομμουνιστική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, σε επίσημη μακροσκελέστατη ανακοίνωσή της, ψέγει με σκληρότητα τον κ. Τσίπρα για την επιλογή του να συνεργασθεί με τον (γνωστό… ψεκασμένο) κ. Καμμένο…
Ο κ. Λαφαζάνης, πριν ακόμη γίνει γνωστό αν και ποιο υπουργείο θα του ανατεθεί, έσπευσε να δηλώσει πως σε περίπτωση που θα κληθεί να βάλει υπουργικό κοστούμι και καπέλο, δεν θα εγκαταλείψει την… επαναστατική φόρμα και τραγιάσκα: θα βρίσκεται και στο υπουργείο του, αλλά και στους δρόμους μαζί με τους μελλοντικούς διαμαρτυρόμενους διαδηλωτές. Και παράλληλα, διάφορα στελέχη και νεοεκλεγέντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, διατράνωναν στα μετεκλογικά τηλεοπτικά πάνελ ότι η αυριανή κυβέρνηση δεν θα κάνει ούτε βήμα πίσω από τις προεκλογικές απόλυτες δεσμεύσεις και υποσχέσεις της, εντός και εκτός Ελλάδος. Ίσως να πρόκειται για μέθη και υπερβολές της ευωχίας της νίκης. Μακάρι…
Το ευρωπαϊκό (προσεκτικό και ζυγισμένο…) στίγμα που έδωσε ο κ. Τσίπρας την νύκτα της Κυριακής στα Προπύλαια, αλλά και οι ψύχραιμες απόψεις για την «επόμενη μέρα» που διατύπωναν δημόσια συγκεκριμένοι σχεδόν βέβαιοι αυριανοί υπουργοί, αφήνουν περιθώρια ελπίδας για μια στροφή στον ρεαλισμό (με υγιέστερους, φυσικά, όρους από τα… «ναι σε όλα» της απερχόμενης διακυβέρνησης) και διάθεσης σκληρής ίσως αλλά οπωσδήποτε λογικής και ισοβαρούς διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας. Το πρόβλημα όμως που, ίσως, προκύψει, είναι το τι θα κάνει ο κ. Τσίπρας αν στην όποια διαλλακτικότητα και στροφή του προς τον ρεαλισμό για να μην πέσει η χώρα στα βράχια ενώ θα βρίσκεται αυτός στο πηδάλιο της, συναντήσει…. ανταρσία αξιωματικών και πληρώματος, «ημεδαπών» εκ του κόμματος η «αλλοδαπών» των ΑΝΕΛ, για διάφορα άλλα θέματα στα οποία ο κ. Καμμένος (με τον οποίον προεκλογικά ο κ. Τσίπρας έλεγε πως «τον χωρίζει άβυσσος…») λέει πως έχει θέσει «κόκκινες γραμμές». Και την μεν στήριξη Καμμένου, αν την χάσει λ.χ. για το μεταναστευτικό η τις ατομικές ελευθερίες, την ανεξιθρησκία, τα δικαιώματα της γκέϊ κοινότητας κ.λ.π, μπορεί να την αντικαταστήσει κοινοβουλευτικά με την ψήφο ανοχής άλλων πιο σοβαρών και αξιόπιστων κομμάτων. Τους όποιους ιδεοληπτικούς, «κολημμένους» δικούς του,(για τους οποίους δεν ισχύει η συγκολλητική δύναμη της εξουσίας-μια χαρά βολεύονται στην άρνηση και την αντιπολίτευση…) πως θα τους αντιμετωπίσει;
Κι’ εδώ έρχεται το σενάριο της… τόλμης και γοητείας, που όσο κι’ αν φαντάζει αδιανόητο, μην αποκλείετε να έχει ήδη εξετασθεί και εκπονηθεί ως υπόθεση εργασίας!
Αν ο πρωθυπουργός Τσίπρας και το στενό του επιτελείο απειληθούν με «άδειασμα» εκ των έσω, με την καταγγελία του «ρεφορμισμού» υπό τον μανδύα του ρεαλισμού και του εθνικού συμφέροντος, διοργανώνεται διεθνής πρές κόμφερανς, καταγγέλλονται οι «υπονομευτές» που θέλουν σώνει και καλά εθνική πορεία εκτός Ευρώπης, διαγράφονται και… προκηρύσσονται πρόωρες εκλογές! Το μήνυμα προς την Εσπερία σαφές και υψηλόφωνο, προς δε το εσωτερικό ενωτικό και ενδεικτικό υψηλού αισθήματος εθνικής υπευθυνότητας! Και σ’ αυτές τις εκλογές, ο αριστερός αλλά προσγειωμένος και ρεαλιστής ΣΥΡΙΖΑ σαρώνει, κερδίζει ψήφους και οπαδούς πολλαπλάσιους από αυτούς που θα χάσει από τους «κολημμένους» και ρομαντικούς της ουτοπίας και της… κατάληψης των θερινών ανακτόρων, εξαφανίζοντας νεοπαγή κόμματα και… αποκόμματα του παρελθόντος, και γοητεύοντας ακόμη και τους μη έμφοβους, αλλά απαυδισμένους, υποστηρικτές της … «πολιτικής άνοιξης» της ΝΔ!
Στην πολιτική, ποτέ μην λες ποτέ. Και μην αποκλείεις το μεσαίο όνομα του Τσίπρα, να είναι… Μακιαβέλι!