Κυβέρνηση σε πανικόβλητη αποδρομή, ΣΥΡΙΖΑ σε αναμονή...

Τέλος στο μνημόνιο, φεύγει η τρόικα, στα τσακίδια και το ΔΝΤ- και τα υπόλοιπα δάνειά του, δεν τα' χουμε ανάγκη!- θα καταρτίσουμε προϋπολογισμό χωρίς την έγκριση των τροικανών! Και η Ελλάς, θα ξαναμπεί στον δρόμο των πεπρωμένων της...

Όχι, δεν τα διαλαλεί ο ΣΥΡΙΖΑ αυτά, είναι η κυβέρνηση (και ιδίως η βασική... συνιστώσα της, η ΝΔ) που ύψωσε τα λάβαρα της απελευθέρωσης. Τα “πλεονάσματα” μας φθάνουν, αν χρειασθεί να καλύψουμε τίποτε τρύπες θα βγούμε στις αγορές, χρήματα θ' αρχίσουν να διοχετεύονται στην αγορά, που θα τονωθεί και αλλιώς, από τα αυξημένα εισοδήματα που θα προκύψουν από τις φοροελαφρύνσεις! Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα...

Βέβαια, οι αγορές με το προεκλογικό κακό πολιτικό κλίμα που επικρατεί, έδειξαν τα... δοντάκια τους, ξανανεβάζωντας τα περιβόητα σπρέντς πάνω από τ 6%, την ώρα που από τους επάρατους δανειστές μας εξασφαλίσουμε κεφάλαια μ' επιτόκιο 1,5%. Και οι νηφάλιες εκτιμήσεις ειδικών, αναφέρουν ότι το χρηματοδοτικό κενό που θα κληθεί η χώρα να καλύψει την διετία 2015-2016,μπορεί να αγγίξει τα 20 δισ , που μεταφράζεται (σε σχέση με το ΑΕΠ) σε έλλειμμα 13%, την ώρα που κομπάζουμε για το success story του πλεονάσματος των 2 δισ! Σκεφθείτε και να αρνηθούμε τα περίπου 8 δισ που έχουμε ακόμη λαμβάνει από το ΔΝΤ, και τα οποία λέμε ότι του πετάμε στα μούτρα!

Τα νούμερα, δεν βγαίνουν. Και ο πολιτικός χρόνος μέχρι να στηθούν πρόωρα οι κάλπες (με η χωρίς την αφορμή την προεδρική εκλογή) ελαττώνεται με γεωμετρική πρόοδο. Ο κ. Σαμαράς, με τα μηνύματα της κοινωνίας και τα... ευρήματα των δημοσκοπήσεων, επείγεται να παρουσιάσει... επικοινωνιακά πως θα πετύχει το “αισιόδοξο” σενάριο, δηλαδή και το χρέος να έχει “ρυθμίσει” (αυτά τα περί “βιώσιμου”, τ' ακούνε έξω και ξεραίνονται στα γέλια) και πολιτική “σταθερότητα” (δηλαδή, αποφυγή πρόωρων εκλογών) να εξασφαλίσει για την κυβέρνηση. Κι' αν ο Θεός δεν έχει.... συνωμοτήσει υπέρ μας, χρειάζεται επειγόντως ένας ζογκλέρ να κατορθώσει το ακατόρθωτο...

Ο αμηχανία στην κυβέρνηση -και ιδίως στην ΝΔ- είναι εμφανής: εσωτερικές συγκρούσεις στελεχών αλλά και υπουργών, σαφείς αποστασιοποιήσεις βουλευτών από την “γραμμή”(;), πλήρης στασιμότητα στην παραγωγή έργου και...μεταρρυθμίσεων, πλήρης αδυναμία συντονισμού των υπουργών (αυτού του... συνοθυλεύματος που προέκυψε μετά τον αψυχολόγητο ανασχηματισμό...λαϊκίστικων καταλοίπων του παρελθόντος...), γκάφες η μια πάνω στην άλλη- ΕΝΦΙΑ, κομματική ΝΕΡΙΤ, ηλίθιες δηλώσεις για... άδειασμα των τραπεζών αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ- και πάει λέγοντας. Και καπέλο σ' όλα αυτά, μια (ακατ)ανόητη αντιπολίτευση στην αξιωματική αντιπολίτευση, που έτσι όπως ξετυλίγεται, είναι βέβαιο πως στο τέλος θα εξασφαλίσει στον ΣΥΡΙΖΑ... αυτοδυναμία!

Κι' από την άλλη, είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ. Με μια απίστευτη... στροφή στον ρεαλισμό (θα την έλεγες και κωλοτούμπα!) “ξέχασε” τα περί “σκισίματος” του μνημονίου και άρνησης εξόφλησης του χρέους, (χαρακτηριστικό: όταν ρωτήθηκε σχετικά ο βουλευτής κ. Σταθάκης, του οικονομικού επιτελείου του κόμματος, αντί απαντήσεως γέλασε και είπε “τώρα αυτά, είναι παλιές ιστορίες...”!) και τώρα μιλάει για “απόσυρση”, μ' άλλα λόγια... επιμήκυνση επί δεκαετίες, ρύθμιση δηλαδή με διαπραγματεύσεις. Και θα παρουσιάσει τις διαπραγματεύσεις χωρίς ρήξεις για το χρέος, όπως ο Αντρέας την... συμφωνία για “έξω οι βάσεις του θανάτου”,π[ου παρέμειναν επί 2Ο χρόνια!

Επιφανή στελέχη του συναντώνται κάθε τρις και λίγο με Ευρωπαίους κεντρικούς αξιωματούχους, σε think tank ευρωπαϊκού σχεδιασμού, ο Σταθάκης κλήθηκε στην συνέλευση του...ΔΝΤ! Οι διάφορες συνιστώσες, αιδημόνως υποχωρούν στο παρασκήνιο (και, βεβαίως, περιμένουν...), κάποιες εξαγγελίες Τσίπρα στην ΔΕΘ μπορούν να ικανοποιηθούν με μικρό σχετικά κόστος (αλλά μεγάλο πολιτικό κέρδος) , και επ' εσχάτοις ο λαλίστατος κ. Σκουρλέτης, έχει πάψει να αναφέρεται σε “κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ” και ασκεί σκληρή κριτική μόνο στην...ΝΔ! ΄Έχουν πιάσει τα εναγώνια “ανοίγματα” πλήθους στελεχών του ΠΑΣΟΚ προς ΣΥΡΙΖΑ (καθώς επίσης και της ΔΗΜΑΡ...) και εν όψει εκλογών και πιθανής ανάγκης κυβερνητικού συνασπισμού, αναπροσαρμόζουν στρατηγικές και τακτικές ανάλογα...

Από μιαν άποψη, μάλιστα, το ηγετικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ... προσεύχεται (εκτός Αγίου Όρους) για μια τέτοια ευρεία συγκυβέρνηση (με η χωρίς Βενιζέλο,ίσως και Κουβέλη...), που θ' αποτελούσε και το ιδανικό άλλοθι του ΣΥΡΙΖΑ για την μη άμεση υλοποίηση των αφειδώς και προς πάσα κατεύθυνση υπεσχημένων- “θα θέλαμε, αλλά δεν κυβερνάμε μόνοι...”!

Στο εξωτερικό, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δημιουργήσει θετικό κλίμα ότι τυχόν ανάληψη από αυτόν της εξουσίας, δεν συνιστά συστημικό κίνδυνο. Τώρα, το χτίζει και στο εσωτερικό....

Δεν είναι μόνο οι μισθοί πού γύρισαν πίσω στο '81!