Η επίσκεψη του Σαμαρά στο Βερολίνο σε μια κρίσιμη συγκυρία για το μέλλον της χώρας στην Ευρωζώνη δημιουργεί βάσιμες ελπίδες ότι μπορεί να ξεπεραστούν οι καχυποψίες που προκάλεσε η κρίση και η εφαρμογή του μνημονίου στις σχέσεις των δύο χωρών.
Προφανώς μένουν πολλά να γίνουν ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη ανάμεσα στο Βερολίνο και την Αθήνα ώστε σταδιακά να μπορέσει η Ελλάδα να βρεί ένα τρόπο συνεννόησης με τους εταίρους και δανειστές της.
Μια συνεννόηση που θα μας βοηθήσει να βγούμε από το σημερινό πολικό και κοινωνικό αδιέξοδο, στο οποίο μπήκαμε και με δική μας ευθύνη. Η θέση της χώρας μας και το μέλλον της βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση αφού για την ώρα δεν υπάρχει άλλη αξιόπιστη εναλλακτική λύση! Η Μέρκελ και ο συνασπισμός των κομμάτων που κυβερνούν την Γερμανία, έχουν μεγάλη ευθύνη για το ανθελληνικό κλίμα που δημιούργησαν στην γερμανική κοινή γνώμη ορισμένα λαϊκιστικά μέσα ενημέρωσης αλλά και η δημαγωγία κάποιων πολιτικών κέντρων. Ήταν εύκολο σε συνθήκες κρίσης να βρεθεί ένας αποδιοπομπαίος τράγος στον οποίο θα φόρτωναν όλα τα προβλήματα της κρίσης του ευρώ δαιμονοποιώντας έναν ολόκληρο λαό.
Προφανέστατα, έχουμε και εμείς μεγάλες ευθύνες αφού τις τελευταίες τρείς δεκαετίες χάσαμε πολύτιμο χρόνο εξαιτίας του λαϊκισμού και των ψευδαισθήσεων που δημιούργησε το πελατειακό κράτος. Ο Αντώνης Σαμαράς σαν ενεργός πολιτικός του κύκλου της μεταπολίτευσης, έχει και αυτός τις ευθύνες που το αναλογούν. Ειδικά την περίοδο της αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση Παπανδρέου, ο οποίος με τις αστοχίες του και το γνωστό τραγικό πρόβλημα μανατζεμεντ απορύθμισε την χώρα!
Χτες ο Αντώνης Σαμαράς που του ζητήθηκε από τους γερμανούς δημοσιογράφους να σχολιάσει την περίοδο που αντιπολιτευόταν το μνημόνιο δεν φοβήθηκε να αναγνωρίσει τα λάθη του. "Ουδείς αναμάρτητος", απάντησε, με μια αξιοσημείωτη ειλικρίνεια, παρουσία της Μέρκελ. Πρόσθεσε όμως ότι αυτά ανήκουν στο παρελθόν και το ζήτημα είναι τι κάνουμε τώρα! Και έχει δίκιο. Στην Γερμανία φαίνεται ότι αρχίζουν σιγά-σιγά να καταλαβαίνουν ότι η λύση του ελληνικού προβλήματος είναι μέρος της συνολικής λύσης των προβλημάτων που δημιουργεί η πρώτη μεγάλη κρίση του ενίαου νομίσματος.
Αρχίζουν ίσως να αντιλαμβάνονται ότι μια πιθανή έξοδος της Ελλάδας απο το ευρώ θα τους δημιουργούσε μεγαλύτερα προβλήματα απ ότι θα έλυνε και κυρίως ότι αυτό θα δρομολογούσε ενδεχομένως και το τέλος του ευρώ. Και κυρίως ότι στην Ελλάδα έστω και με τρόπο ανοργάνωτο γίνονται μεγάλες προσπάθειες που απαιτούν θυσίες. Μένει να καταλάβουμε και εμείς ότι η παραμονή μας στο ευρώ δεν θα γίνει ανέξοδα και κυρίως να πιστέψουμε σε ένα καλύτερο μέλλον!