Η απόφαση της υπουργικής επιτροπής υπό τον Λουκά Παπαδήμο να γίνουν κανονικά οι παρελάσεις την 25η Μαρτίου σε ολόκληρη τη χώρα ήταν κατά την άποψη μου, μονόδρομος.
Δεν είναι δυνατόν οι μειοψηφίες που τον περασμένο Οκτώβριο ματαίωσαν την παρέλαση στην Θεσσαλονίκη αλλά και όσοι προκάλεσαν και προκαλούν επεισόδια σε ανάλογες εκδηλώσεις στην υπόλοιπη Ελλάδα, να επιβάλουν την άποψη τους στους πολλούς. Ακόμα και σε αυτήν την δημοκρατία της Τρόικα και των δανειστών μας, οφείλουμε να σεβόμαστε τους στοιχειώδεις κανόνες που επιβάλει το πολίτευμα.
Οφείλουμε δυο φορές να σεβόμαστε ότι οι παρελάσεις αποτελούν φόρο τιμής στους προγόνους μας και στο αίμα που έχυσαν για την πατρίδα. Υπάρχει όμως και μια ακόμα διάσταση που πρέπει να σκεφτούμε όλοι. Μια επανάληψη των εικόνων του περασμένου Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα γενικευμένα σε όλη την Ελλάδα, τους μόνους που θα βλάψει θα είναι τους ίδιους τους Έλληνες. Μια χώρα που περιμένει να ζήσει από το τουριστικό συνάλλαγμα και έχει υποστεί πολυετή δημόσια δυσφήμιση δεν έχει την πολυτέλεια να δείχνει στον κόσμο ότι αποτελεί εστία εσωτερικών συγκρούσεων.
Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, τα μηνύματα για την φετινή τουριστική σεζόν είναι προς το παρόν απογοητευτικά. Αν ξαναπεράσουμε στην διεθνή κοινή γνώμη την εικόνα ενός τόπου επεισοδίων, αναταραχών και έντασης θα έχουμε βάλει για άλλη μια φορά τα χέρια μας και θα έχουμε βγάλει τα μάτια μας. Και τώρα πια δεν έχουμε τέτοιες πολυτέλειες. Ασφαλώς ο κόσμος είναι εξοργισμένος με την πολιτική και τους πολιτικούς. Όμως ένα μήνα μετά την παρέλαση της 25ης Μαρτίου αυτός ο κόσμος θα πάει στις κάλπες να ψηφίσει.
Εκεί θα έχει την ευκαιρία να δείξει και την οργή του και την αποδοκιμασία του σε όσους θεωρούν ότι τον πρόδωσαν. Εκεί θα έχει την ευκαιρία να στείλει στο σπίτι τους όσους πιστεύει ότι αποδείχθηκαν μικροί και ανίκανοι. Όχι με γιαούρτια και νεράντζια αλλά με την ψήφο του...