Απ όλα όσα είπε ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης στον Ιορδάνη Χασαπόπουλο και στον Μανώλη Αναγνωστάκη στο MEGA , ένα πράγμα συγκρατώ. Αυτή την αναφορά του στην διετή διακυβέρνηση Παπανδρέου. Ιδού πώς ακριβώς το διατύπωσε: «Οδήγησε-(Σ.Σ. Η διετής διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ)- σε αδιέξοδα οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά. Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος: Οδήγησε σε φτώχεια και κοινωνική αποσύνθεση, οδήγησε σε πρωτοφανή βαθιά οικονομική ύφεση που φτάνει το 5% και πλέον, οδήγησε σε εθνική ταπείνωση και εθνική αναξιοπρέπεια και τέλος οδήγησε και σε κρατική αποδιοργάνωση. Δηλαδή διαλύθηκε ο κρατικός μηχανισμός και οι Υπηρεσίες. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα».
Ειλικρινά δεν θέλω να κάνω δίκη προθέσεων του κ. Χρυσοχοίδη. Ουδόλως με ενδιαφέρει αν έπαθε κρίση ειλικρίνειας, αν θέλησε να πάρει θέση στην κούρσα της διαδοχής, αν επιδιώκει να πρωτοστατήσει στη δημιουργία νέου κόμματος ή αν απλώς ξύπνησε στραβά.
Αυτό που μου μένει είναι η ομολογία ενός κορυφαίου υπουργού και κορυφαίου στελέχους του ΠΑΣΟΚ, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και οι υπουργοί του τα έκαναν θάλασσα. Ότι γύρισαν την Ελλάδα δεκαετίες πίσω. Και πως όταν φτάσει η στιγμή, θα παραδώσουν μια χώρα σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι την παρέλαβαν.
Αυτή η ομολογία του κ. Χρυσοχοίδη όμως , κατά την άποψη μου, είναι εξαιρετικά χρήσιμη γιατί σημαίνει και κάτι ακόμα .Ότι εκείνοι που έφτασαν τη χώρα στην κατάσταση που ό ίδιος περιγράφει δεν μπορεί να είναι κι αυτοί που θα την σώσουν. Μετρήθηκαν, ζυγίστηκαν και βρέθηκαν λίγοι. Κι όσο κι αν σήμερα προσπαθούν να φορτώσουν τα πάντα στον μέχρι χθες πρωθυπουργό και μέχρι σήμερα ακόμα αρχηγό τους, καθόλου πειστικοί δεν μπορούν να γίνουν.
Ειδικά όταν το κάνουν με αυτόν τον χοντροκομμένο τρόπο.