Δικαιοσύνη... αλά καρτ, δεν νοείται στις δημοκρατίες. Δεν μπορεί να είναι "καλή", όταν προφυλακίζει τους χρυσαυγίτες τραμπούκους και πολιτικούς , αξιωματούχους και επιχειρηματίες ύποπτους για διαφθορά και ξέπλυμα μαύρου χρήματος και "ύποπτη" όταν αρνείται ν' ασκήσει διώξεις εναντίον προσώπων για τα ίδια αδικήματα όταν κρίνει πως δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις η ενδείξεις ενοχής. Η διώκει "φίλιες δυνάμεις"...
Το πρόβλημα με τον σεβασμό που πρέπει ν' απολαμβάνει ο θεσμός (και οι λειτουργοί...) της Θέμιδας στην χώρα μας, ξεκινάει από το γεγονός πως παρά το ότι τυπικά οι πάντες την θέλουν ανεξάρτητη, η ηγεσία της (άρα: και η αλυσίδα του εσωτερικού ελέγχου και της αξιολόγησής των λειτουργών της...) εξακολουθεί να τοποθετείται από την πολιτική ηγεσία. Και, δυστυχώς, υπήρξαν περιπτώσεις δικαστικών που επεδίωξαν την εύνοια των πολιτικών για την εξέλιξή τους, και υπάρχει διάχυτη η υπόνοια ότι κατά την θητεία τους φρόντισαν... να την "ανταποδώσουν" από έδρας προς τους τους "ευεργέτες" τους πολιτικούς, όταν τους ζητήθηκε, επειδή το...απαιτούσαν οι συγκυρίες και οι σκοπιμότητες. Σε τούτη την χώρα ζούμε και διαθέτουμε και μνήμη και κρίση...
Η βασική ευθύνη για την υπονόμευση του αυτονόητου σεβασμού αλλά και απόλυτης εμπιστοσύνης που οφείλει (και για λόγους προστασίας της από την αυθαιρεσία της εξουσίας) να έχει μια κοινωνία στην Δικαιοσύνη, βαρύνει την τάξη των πολιτικών. Που επί δεκαετίες επιχείρησε να την ποδηγετήσει (και πάντως να την ελέγχει...) και σε μεγάλο βαθμό το εξασφάλισε, παρά τις φωτεινές εξαιρέσεις δικαστικών λειτουργών που επέλεξαν να αγνοήσουν παρεμβάσεις και "υποδείξεις" και να πράξουν το καθήκον τους.
Η κρίση που βιώνουμε, τα σωρευμένα αίτια που την προκάλεσαν και ο τρόπος που επιχειρήθηκε ν' αντιμετωπισθεί, έχουν απαξιώσει δραματικά (και επικίνδυνα για την δημοκρατική τάξη...) το πολιτικοκομματικό σύστημα, που απειλείται με αποσάθρωση. Η οργή και η αγανάκτηση του κόσμου για πολιτικούς και "διαδικασίες"που εξέθρεψαν την διαφθορά και την εκ του πονηρού κακοδιαχείριση, οδηγούν -κατ' ανάγκη, πλέον- την πολιτική τάξη στο να επιδιώξει την κάθαρση (με την ελπίδα να διασώσει η ίδια ότι μπορεί να διασωθεί...) μέσω της... Δικαιοσύνης, αφήνοντάς την να κάνει την δουλειά της χωρίς παρεμβάσεις και υποδείξεις, θεωρώντας πως έτσι η πολιτική θα βγεί κατά το δυνατόν αλώβητη, ως τάξη, ίσως και... αναβαθμισμένη γιατί επέτρεψε το αυτονόητο! Μ' άλλα λόγια, από μιαν άποψη, πάλι... χρησιμοποιεί την Δικαιοσύνη για να καλύψει δικά της εγκλήματα και ολιγωρίες.
Αυτή η ειδοποιός μεταστροφή, έχει ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα την κατακόρυφη άνοδο της αυτοεκτίμησης των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών και την ανάπτυξη μια δυναμικής συνολικά του θεσμού της Δικαιοσύνης, που από ένα σημείο και μετά πραγματικά χειραφετείται και απογειώνεται σε βαθμό που πλέον ακόμη κι' αν θελήσει η πολιτική εξουσία να την "συμβουλεύσει" η να τις κάνει "υποδείξεις", δεν θα το κατορθώσει. Οι εξελίξεις πήραν τον δρόμο τους, που ελπίζουμε πώς είναι δίχως επιστροφή...
Σ' αυτό το διαμορφούμενο κλίμα, δεν μπορεί παρά να προκαλεί απορίες η στάση του κ. Γιάννη Στουρνάρα (της κυβέρνησης, γενικότερα...) στην περίπτωση της διευθύνουσας συμβούλου του "Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας"κ. Αναστασίας Σακελλαρίου, εναντίον της οποίας έχει ασκηθεί δίωξη στο πλαίσιο της έρευνας για το "Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο". Ο τελευταίος δημόσιος υπάλληλος εναντίον του οποίου εκκρεμεί ανάκριση και δίωξη για ενέργειές κατά την άσκηση των καθηκόντων του, τίθεται αυτομάτως σε διαθεσιμότητα, μέχρις ότου διαλευκανθεί πλήρως αν ενέχεται ή όχι. Στην περίπτωση της κ. Σακελλαρίου, όχι μόνο δεν τέθηκε σε διαθεσιμότητα μέχρι να ολοκληρωθεί η ανακριτική έρευνα, αλλά ο κ. Στουρνάρας έσπευσε να της προσφέρει -διαρκούσης της δικαστικής έρευνας!- πλήρη κάλυψη. Λέγοντας δημοσίως πως "νομικοί και τραπεζικοί κύκλοι, δεν βλέπουν κανένα πρόβλημα..."! Μπορεί η συγκεκριμένη κυρία, ν' αποδειχθεί πώς είναι λευκότερη και της περιστεράς-μακάρι για την ίδια. Αλλά, δεν θα μπορούσε η κυβέρνηση ν' αφήσει τους ανακριτές και τους εισαγγελείς να ολοκληρώσουν την έρευνά τους, πριν... αποφανθεί περί της αθωότητας της κ. Σακελλαρίου ο (και ανακριτής;) κ. Στουρνάρας; Και δεν φοβάται ότι ή συγκεκριμένη του ενέργεια μπορεί να εκληφθεί και ως παρέμβαση και απόπειρα επηρεασμού της Δικαιοσύνης; Ελπίζουμε πως οι δικαστικοί θα κάνουν ανεπηρέαστοι την δουλειά τους, αλλά το γκουβέρνο τι μήνυμα εκπέμπει;
Εκτός, πια, κι' αν η παραμονή της κ. Σακελλαρίου στην ηγεσία του ΤΧΣ (όπου πολλές αλλαγές, παραιτήσεις, αρνήσεις ανάληψης θέσεων κ.λ.π, έχουν σημειωθεί τον τελευταίο καιρό, πότε γιατί κάποιοι ήθελαν εξασφάλιση του ακαταδίωκτου για ενέργειές τους στο πλαίσιο των καθηκόντων τους στο ΤΧΣ, κάποιοι άλλοι διαφώνησαν με ιδιωτικοποιήσεις που δεν ωφελούσαν πρώην εργοδότες τους κλπ...) κρίνεται από την κυβέρνηση ζωτικότατα απαραίτητη. Επειδή αυτόν τον καιρό, πρόκειται να ολοκληρωθεί η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου τραπεζών, με ανάκτηση τραπεζικών μετοχών που έχουν περιέλθει στο ΤΧΣ (στο πλαίσιο της κεφαλαιακής ενίσχυσης του τραπεζικού συστήματος με χρήματα των φορολογουμένων...), μέσω warrants, ύψους περίπου 30 δισ ευρώ αλλά όχι στην τιμή που μεταβιβάστηκαν στο ΤΧΣ, αλλά στις σημερινές απίστευτα χαμηλότερες τιμές... Γεγονός που θα εγγράψει ζημιές στο ΤΧΣ (στο δημόσιο, δηλαδή...) που είναι το κέρδος των τραπεζιτών. Σε μιαν εποχή που για τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος παίζεται ένα ανηλεές "παιγνίδι""εντός και εκτός Ελλάδος.
Ο κ. Στουρνάρας, δεν είναι ούτε ανακριτής ούτε εισαγγελέας. Ξέρει όμως πολύ καλά το εν εξελίξει τραπεζικό σκληρό παιγνίδι. Και για τις ανάγκες του, ίσως αναγκάσθηκε να το "παίξει" και λειτουργός της Δικαιοσύνης...