Η "σιδηρά κυρία" της Ευρώπης, η Άγγελα Μέρκελ, δεν μάσησε τα λόγια της: πριν ακόμη τελειώσει η καταμέτρηση των ψήφων που την επιβεβαίωσαν πανηγυρικά ως τον μηχανοδηγό της ευρωπαϊκής λοκομοτίβας για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, δήλωσε πως δεν βλέπει τον λόγο ν' αλλάξει πολιτική και να μετριάσει, έστω, την δοσολογία της σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και της κοινωνικής λιτότητας...
Οι Σοσιαλδημοκράτες μελλοντικοί (κατά πάσα βεβαιότητα) κυβερνητικοί εταίροι της, βεβαίως, είναι σίγουρο πως θα πιέσουν όσο μπορούν η συνταγή να γίνει ηπιότερη. Τόσο στην ίδια την Γερμανία όσο και την Ευρώπη. Οι όποιες μεταβολές, όμως, θα γίνουν σε βάθος χρόνου και σχεδόν ανεπαισθήτως. Και χρόνο είναι ακριβώς αυτό που δεν διαθέτει εν επάρκεια η Ευρώπη της κρίσης-πόσο μάλλον οι ήδη επί μακρόν δοκιμαζόμενες κοινωνίες του ευρωπαϊκού "Νότου"...
Έγκυρες και μη αντικρουόμενες μελέτες θεσμικών ευρωπαϊκών κέντρων,αποφαίνονται μετά βεβαιότητος ότι το 2020 (μόλις επτά χρόνια από σήμερα, δηλαδή...) οι κάτω από το όριο της φτώχειας κάτοικοι της ΕΕ, θα φθάσουν τα 150 εκατομμύρια! Της ΕΕ, όχι κάποιας υποζαχάριας αφρικανικής περιοχής! Της Ευρώπης που γέννησε τον διαφωτισμό και έκανε παγκόσμια πραγματικότητα το κοινωνικό κράτος. Ενός πληθυσμού που γαλουχήθηκε επί σχεδόν ένα αιώνα στην ασφάλεια της κρατικής μέριμνας και προστασίας, για τον οποίο η ξαφνική αλλαγή σκηνικού θα επιπέσει ως Αρμαγεδδών. Και θα προκαλέσει κοινωνική έκρηξη μεγατόνων και απρόβλεπτων αντιδράσεων, που θα υπονομεύσουν όχι μόνο την πολιτική τάξη (αυτό είναι το έλασσον) αλλά την κοινωνική συνθήκη, τον ιστό της παγιωμένης καθημερινότητας.
Ο βασιλιάς της Ολλανδίας, επισημοποίησε στον λόγο του για την νέα κοινοβουλευτική περίοδο της χώρας του πριν λίγες μέρες, κάτι που ήδη ψυχανεμίζονται (όσες δεν βιώνουν...) οι ευρωπαϊκές κοινωνίες: " Θα πρέπει ν' αποχαιρετίσετε το κοινωνικό κράτος που γνωρίζατε...". Και απευθυνόταν σ' ένα λαό που εξακολουθεί ν' απολαμβάνει, συγκριτικά με άλλους, ασφάλειας, μέριμνας, κοινωνικής προστασίας. Οι άλλοι, οι... παρίες του πάλαι ποτέ "ευρωπαϊκού ιδεώδους"; Που είναι, στην πράξη, οι ευοίωνοι "όρκοι" για μιαν Ευρώπη της αλληλεγγύης και της ισότητας, της ισόνομης ανάπτυξης και ευμάρειας, της κοινής προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών σ' ένα περιβάλλον ασφάλειας και προστασίας;
Η Μέρκελ που με προτεσταντικό φανατισμό υπερασπίζεται την "ορθοδοξία" της άναρχης παγκόσμιας ολιγαρχίας της "νέας τάξης" στην περίοδο αναπροσαρμογής του καπιταλισμού, αρνείται με πάθος κινήσεις και στρατηγικές που θα εκτόνωναν την κατάσταση. Δεν θέλει μεταφορά μέρους των πλεονασμάτων του "βορρά" στον ελλειμματικό "νότο" που με... τα ελλείμματά του και της "κοινές ευρωπαϊκές πολιτικές" δημιούργησε τα συγκεκριμένα πλεονάσματα, αρνείται στα αναγκαία "κουρέματα" δημοσιονομικών χρεών να μετάσχει και ο "δημόσιος τομέας" (τα κράτη δηλαδή που ήδη σωρεύουν τρελά κέρδη από τα δάνεια των διαφόρων μνημονίων...), στυλώνει τα πόδια στην ενοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών, για να μην πληρώσουν το τίμημα οι υπερεκτεθειμένες στην φούσκα του χρηματοπιστωτικού συστήματος γερμανικές τράπεζες.
Και πιέζει τον "νότο" για λιτότητα, περικοπές, φτώχεια και ανέχεια. Να ξεπουλήσει όσο-όσο τα όποια ασημικά και πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις του απομένουν ακόμη...
Κι' εμείς εδώ στην Ελλάδα του... success story; Χοροπηδάμε για τα "πλεονάσματα" ( που κατά την τρόικα... θα οδηγήσουν σε νέα περιοριστικά μέτρα εντός του '14! ), μειώνουμε επικουρικές και κανονικές συντάξεις (παρά τους όρκους για "μη νέα μέτρα"...), αποεξαθλιώνουμε την δημόσια υγεία (γιατί άλλο εξορθολογισμός και εξυγίανση, κι' άλλο ουσιαστική κατάργηση, λόγω... αδυναμίας λήψης μέτρων διαρθρωτικών αλλαγών) και ανεβάζουμε από τα 5 στα 25 ευρώ το εισιτήριο για τα εξωτερικά ιατρεία, παρά τις δεσμεύσεις περί του αντιθέτου, αποσαθρώνουμε την δημόσια διοίκηση με οριζόντιες απολύσεις επειδή οι υπουργοί αρνούνται να κάτσουν κάτω και να εκπονήσουν ένα ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο πρόγραμμα ουσιαστικής και λειτουργικής αναδιάρθρωσης, λόγω... πελατειακής νοοτροπίας και δεσμεύσεων. Χωρίς επεξεργασμένες αντιπροτάσεις φαντασίας και νεωτερικότητας, λέμε άκριτα "ναι" σε κάθε ρετσέτα της τρόϊκας που ξέρει ήδη πώς η συνταγή της αποδείχθηκε όχι μόνο ατελέσφορη, αλλά και καταστροφική. Μας πιέζουν (και αποδεχόμαστε...) για μια τρελή υπερφορολόγηση ότι... στέκεται, περπατάει, πετάει και κολυμπάει, εγγράφουμε με τρελές δόσεις δημιουργικής λογιστικής έσοδα που εκ των πραγμάτων δεν θα εισπραχθούν (και αφήνουμε την προκλητική και προσδιορίσιμη φοροδιαφυγή να γιγαντώνεται...), σφίγγουμε "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι..." τον βρόχο σε μια κοινωνία που οι πάντες συνομολογούν πως δεν αντέχει άλλο!
Οι σημερινοί ταγοί της Ευρώπης, αποδεικνύονται πολύ πρόθυμοι να σβήσουν την ιστορική μνήμη του τι συνέβη στην Γηραιά 'Ήπειρο πριν μόλις 70 χρόνια. Αλλά και για όσους την διατηρούν, δεν αρκεί. Γιατί, εκτός από την ιστορική μνήμη, απαιτείται δραματικά να υπάρχει και ιστορική προοπτική..
Άντε να δούμε, λοιπόν, τι μας ξημερώνει την επαύριο των γερμανικών εκλογών, που τις αναμέναμε με ωσανά, μετά βαΐων και κλάδων...