Ελλάς το μεγαλείο σου, βασίλεμα δεν έχει! Είδαμε και πάθαμε ως κοινωνία να... μάθουμε να ζητάμε αποδείξεις (αν και όσοι...), έπρεπε να έρθει η κρίση για να συνειδητοποιήσουμε πως η «μικρή» φοροδιαφυγή του κάθε επαγγελματία που μας έκανε «σκόντο» αν δεν του ζητάγαμε απόδειξη συνολικά είναι μεγαλύτερη από την φοροδιαφυγή των πλουσίων με τις offshore εταιρίες, δαπανήθηκαν σημαντικά ποσά σε κρατικές διαφημιστικές δαπάνες του τύπου «αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη...», και πάνω που το μέτρο άρχισε ν' αποδίδει, το καταργούν!
Άβυσσος το... μυαλό (που λέει ο λόγος μυαλό!) των ιθυνόντων στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Πριν λίγους μόνο μήνες, επέβαλαν και στο τελευταίο κατάστημα, με την απειλή αυστηρότατων προστίμων, να αναρτήσει την πολυδιαφημισμένη επιγραφή που μας ενημέρωνε για το «δικαίωμα »ημών των καταναλωτών να μην πληρώνουμε τον λογαριασμό αν προηγουμένως δεν είχαμε πάρει την σχετική απόδειξη! Κι' όλοι θυμόμαστε την ικανοποίηση των ειδικών (και την γκρίνια των επαγγελματιών...) γιατί επιτέλους το μέτρο των αποδείξεων «περπατούσε» αποτελεσματικά.
Τι στην ευχή συνέβη και ξαφνικά στο νέο «φορολογικό» περιλαμβάνεται διάταξη που καταργεί το μέτρο της συλλογής αποδείξεων; Καλά, την πρώτη χρονιά που καθιερώθηκε ή έκπτωση φόρου αναλογικά με το ύψος των αποδείξεων που κατέθεταν οι φορολογούμενοι με την φορολογική τους δήλωση, η όλη μεθόδευση έγινε με τόση προχειρότητα, βιασύνη και έλλειψη επαγγελματισμού (όπως, δηλαδή, γίνονται τα πάντα σε τούτη τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας...) που όταν άρχισαν για τους μικρομεσαίους οι επιστροφές φόρου οι «ειδικοί» διαπίστωσαν πως τα κρατικά ταμεία αντί για όφελος, είχαν ζημιά! Έσπευσαν, λοιπόν, να τροποποιήσουν το σύστημα, συνάρτησαν ,πάλι πρόχειρα και χωρίς σοβαρή μελέτη αποτελέσματος, το (νέο, μειωμένο...)αφορολόγητο όριο από το εισόδημα του κάθε φορολογούμενου με ένα συγκεκριμένο ύψος αποδείξεων που έπρεπε να συγκεντρώσουν, και το πράγμα έδειξε να μονιμοποιείται...
Τούτο, λοιπόν, το τελευταίο «φρούτο», η εξαγγελία της κατάργησης του μέτρου της υποχρεωτικής συλλογής αποδείξεων ως μέσου για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, πως μας προέκυψε; Σκοπεύουν να καταργήσουν εντελώς το (όποιο απέμεινε...) αφορολόγητο όριο για τους μικρομεσαίους, που το εξαρτούσαν από την υποβολή αποδείξεων; Είναι μια ανομολόγητη «πονηριά» του υπουργείου οικονομικών δια της μη έκδοσης αποδείξεων (για όσο θα ισχύσει η κατάργηση του μέτρου...) να «διευκολυνθούν» οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να επιβιώσουν ώστε να μην κλείνουν μαγαζιά και αυξάνεται η ανεργία; Τρέχα γύρευε τι κουβαλάνε στο κεφάλι τους οι...«εγκέφαλοι» των υπηρεσιών του κ. Στουρνάρα...
Το βέβαιο είναι πώς αργά ή γρήγορα, ο ήδη ασφυκτικά πιεζόμενος οικονομικά καταναλωτής, όσο γρήγορα έμαθε να ζητάει, να απαιτεί ,την έκδοση αποδείξεων, άλλο τόσο γρήγορα θα... ξεμάθει, αν από την συλλογή τους δεν έχει το παραμικρό όφελος. Πόσο μάλλον που το γνωστό μας «τόσο με απόδειξη, τόσο χωρίς απόδειξη...» θα επανέλθει δριμύτερο και πειστικότερο, ιδίως σε συνθήκες που η καθημερινότητα επιβάλλει τον υπολογισμό και του τελευταίου ευρώ.
Δεν μπορεί, σίγουρα οι «εγκέφαλοι» του κ. Στουρνάρα, κάποιο «σκεπτικό», μπακαλίστικο σίγουρα, θα έχουν για να αποφασίσουν την κατάργηση των αποδείξεων. Θα είδαν, ίσως, πως με τις παρούσες πολυεπίπεδες και διασταυρούμενες συνθήκες κρίσης, «συμφέρει» να μην εφαρμόζεται το μέτρο. Μόνο που, αργά η γρήγορα, η κρίση θα έρθει σε πιο διαχειρίσιμα επίπεδα. Και κάποια στιγμή, θα περάσει. Μια θετική επίπτωσή της, θα ήταν ν'αποκτήσουμε όλοι, εκόντες άκοντες, ωφελούμενοι ή εξαναγκαζόμενοι να ζητάμε και να εκδίδουμε αποδείξεις, σωστή φορολογική συνείδηση... Μόνο που κάτι τέτοιο υπεύθυνο, εκσυγχρονιστικό (αφού καταντήσαμε το αυτονόητο να το θεωρούμε... εκσυγχρονιστικό!) και λειτουργικό όχι μόνο δημοσιονομικά αλλά και κοινωνικά, δεν φαίνεται ν' απασχολεί τους ερασιτέχνες λογιστάκους της εξουσίας που η μοναδική τους έγνοια είναι το... μεροδούλι, μεροφάι! Γι' αυτό και γράφουν-σβήνουν ένα «επαναστατικό» υποτίθεται νέο φορολογικό, που χαρακτηρίζεται από βλακώδεις προχειρότητες και καταστροφικές «καινοτομίες»...