Έχουμε πρόβλημα με την εξωθεσμική ακροδεξιά, την νομιμοφανή κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση και, κυρίως, τις βίαιες εκδηλώσεις ρατσισμού στην Ελλάδα; Έχουμε, αναμφισβήτητα. Και τι κάνουμε; Απλά, τσακωνόμαστε όχι για το «πώς», αλλά για το... «αν» θα την καταπολεμήσουμε και θα λύσουμε το πρόβλημα, πριν το φίδι βγει από τ' αυγό του, πριν δηλαδή είναι τραγικά αργά...
Το συγκεκριμένο πρόβλημα είναι το σοβαρότερο που αντιμετωπίζουμε, ως κοινωνία, ως χώρα. Κι' αν κάποιοι θεωρούν ότι δημιουργήθηκε ως απότοκο της οικονομικής κρίσης και βαυκαλίζονται πως θα εξαφανισθεί αν και όταν η κρίση αρχίσει να υποχωρεί, πλανώνται οικτρά. Τα πρώτα ρατσιστικά μηνύματα, τα πήραμε (και τ' αγνοήσαμε, βολεμένοι στον στερεοτυπικό μύθο πώς «οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές...»-απλώς οι άλλοι είναι «βρωμοξένοι»!) στα μέσα της δεκαετίας του '90. Εποχές ανέμελες που ζούσαμε με την ψευδαίσθηση της αέναης ευδαιμονίας και ευμάρειας, στην οποία συνέβαλαν και τα εξευτελιστικά μεροκάματα των λαθρομεταναστών χωρίς ίχνος δικαιώματος. Γιατί, «Μανωλάδες» υπήρχαν και τότε, αλλά βολικά τις προσπερνούσαμε. Απλώς η αδυσώπητη κρίση που μετατρέπει εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες σε... λαθρομετανάστες στον ίδιο τους τον τόπο, όξυνε τις αντιθέσεις, προσέφερε «πειστικά» επιχειρήματα στους ξενόφοβους ρατσιστές, νομιμοποίησε τον ύπουλο λαϊκισμό τους, χρησιμοποιήθηκε αποτελεσματικά για την επίβουλη μετάλλαξη της απόγνωσης και της οργής σε μίσος. Σε ανοχή στις ανατριχιαστικές εκδηλώσεις του...
Όσο τα επικίνδυνα φαινόμενα ρατσισμού από τους νοσταλγούς του ναζισμού δεν καταδικάζονται άμεσα και δεν τιμωρούνται αυστηρότατα, τόσο οι «ιδέες» τους θα γίνονται αποδεκτές, έστω ανεκτές, από ευρύτερα κοινωνικά στρώματα χωρίς καμιά ιδεολογική η κομματική συγγένεια με την εξωθεσμική άκρα δεξιά. Έτσι, η πολιτεία έχει την υποχρέωση να θωρακίσει την κοινωνία και την δημοκρατία έναντι αυτού του κινδύνου, πολύ ορατού πλέον για να κάνουμε πως δεν τον βλέπουμε. Αλλά χρειάζεται μεγάλη προσοχή: η δημοκρατία οφείλει να καταδικάζει και να τιμωρεί αυστηρότατα τις πράξεις ρατσισμού, τα εγκλήματα, την οργανωμένη βία που ασκούν , μεμονωμένα ή συλλογικά, οι νοσταλγοί του ναζισμού. Όχι τις «ιδέες» και την όποια απεχθή ρητορεία και απόψεις τους. Αλίμονο αν η δημοκρατία αρχίσει να ποινικοποιεί και να νομοθετεί όρια στις ιδέες, τις απόψεις, τις θεωρίες, τον δημόσιο λόγο. Δεν είναι μόνο ότι πανικόβλητη αυτοκαταργείται - δημιουργεί ή ίδια το θεσμικό οπλοστάσιο που αργά ή γρήγορα θα στραφεί από τους εχθρούς της εναντίον της! Ο Βολταίρος το συνόψισε μοναδικά: «διαφωνώ μ' αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες...»!
ΟΙ πράξεις, τα εγκλήματα ρατσιστικής βίας, πρέπει ν' αντιμετωπίζονται από τις δημοκρατικές κοινωνίες δίχως την παραμικρή επιείκεια, χωρίς ίχνος ανεκτικότητας και παροχής «δεύτερης ευκαιρίας»! Είναι πολύ απλό. Αρκεί να διαθέτει το κράτος την κατάλληλη νομοθεσία και –αυτό είναι το κυριότερο- την πολιτική βούληση να την εφαρμόσει. Κι' αντί αυτές τις μέρες να συζητάμε γι' αυτό το απλό και αυτονόητο στην Ελλάδα, έχουμε εμπλακεί σ' ένα κυκεώνα μικροπολιτικού πολιτικαντισμού που πέρα απ' όλα τα' άλλα αποδεικνύει πώς κρίση-ξεκρίση, απειλή-ξεαπειλή του δημοκρατικού κεκτημένου μας, το πολιτικό προσωπικό δεν έχει πάρει χαμπάρι, κι' ούτε θέλει να πάρει!
Η Νέα Δημοκρατία, ως ο βασικός κυβερνητικός εταίρος, είχε παραγγείλει στον υπουργό Δικαιοσύνης ένα «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο-και μάλιστα αυστηρό. Με το που κατατέθηκε, άλλαξε γνώμη(φοβούμενη πως η με νομοσχέδια αντιπαράθεση με την «Χρυσή Αυγή», κάνει καλό σ' αυτή και κακό στην ίδια...) και αρνήθηκε την αναγκαιότητά του, ισχυριζόμενη πώς το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο είναι επαρκές για την αντιμετώπιση των πράξεων ρατσιστικής βίας. ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ, θεώρησαν πως «ιδεολογικά» τους συνέφερε να αποστασιοποιηθούν από την συγκυβερνώσα ΝΔ στο συγκεκριμένο θέμα (για να ισοφαρίσουν την δημοσκοπική φθορά τους από την σύμπλευσή τους στα σκληρά οικονομικά μέτρα...) κι' αποφάσισαν να καταθέσουν μόνοι τους το νομοσχέδιο! Ο ΣΥΡΙΖΑ που αρχικά είχε ταχθεί υπέρ του νομοσχεδίου, με το πού είδε την... σφαγή στο κυβερνητικό στρατόπεδο, αποφάσισε να... καταθέσει δικό του νομοσχέδιο! Και τελευταία και καταϊδρωμένη, η ΝΔ που έβρισε το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο επαρκές, υπέβαλλε πρόταση κάμποσων σημείων για την βελτίωση του... «επαρκούς» πλαισίου! Θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν για κλάματα...
Δεν χρειάζονται ιδεολογικά «αντί» νομοσχέδια-είναι απολύτως βέβαιο πως σε μια χώρα που έχει μάθε να ζει εν παρανομία, θα ευνοήσουν αυτόν που τεχνητά τίθεται εκτός νόμου για τις ιδέες και όχι για τις πράξεις του, όπως θα'πρεπε. Η χώρα μας έχει τεράστιο πρόβλημα ΜΗ εφαρμογής των υφιστάμενων νόμων. Να εφαρμοσθεί ο νόμος χρειάζεται, κι' αν αυτός που υπάρχει δεν επαρκεί, να ενισχυθεί επί το αυστηρότατο. Κι' ας μας πουν οι «εγκέφαλοι» της ΝΔ, γιατί από τις κυρώσεις που προβλέπουν οι «βελτιωτικές» προτάσεις τους για το νομικό πλαίσιο αντιμετώπισης των πράξεων ρατσισμού ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ τα κρατικά όργανα και υπηρεσίες, (αστυνομία, ένοπλες δυνάμεις , δικαιοσύνη, Εκκλησία κ.λ.π) που κατά γενική ομολογία ευθύνονται για την μη εφαρμογή του υφισταμένου και μέχρι πρόσφατα «επαρκούς» νομικού πλαισίου...
Η «Χ.Α», δεν κρύβει (το αντίθετο μάλιστα!) ότι έχει δική της «αντίληψη» περί νομιμότητας, και όποτε η ίδια κρίνει παραβιάζει προκλητικά την θεσμοθετημένη υπάρχουσα. Στελέχη της αλλά και οι ίδιοι οι βουλευτές της. Οργανωμένα και συγκροτημένα-και βεβαίως παράνομα... Ας αρχίσουν από κει την περιφρούρηση της δημοκρατίας κυβέρνηση και κόμματα του «δημοκρατικού τόξου», κι' αν χρειασθεί ας αυστηροποιήσουν στο έπακρο το νομικό τους οπλοστάσιο. Χτυπώντας αλύπητα πράξεις ρατσισμού, εκμηδενίζοντας τους υπαίτιους! Κι' ας αφήσουν τις απόψεις και τις ιδέες ελεύθερες, ν' αντιπαρατεθούν με τις άλλες απόψεις και ιδέες, τις καλύτερες. Σ' ένα αγώνα που σίγουρα θα ηττηθούν...
Ο σώφρων ηγέτης, μπορεί να διδαχθεί και από τον Βολταίρο και από τον Δράκοντα..